| |
 |
14 jannewary om 20:36 |
| |
Theater vol met poëziepubers
Joep Nieuwenweg, Marit Muizelaar en Nicole Feenstra zijn vanmiddag winnaar geworden van het VERS PoëzieRevue. Eervolle vermeldingen waren er voor Jet Houter en Eva van Oostrum. Ruim 280 jongeren van Scholengemeenschap Bogerman, RSG Magister Alvinus uit Sneek en het Marne College uit Bolsward schreven in de afgelopen weken hun eigen gedicht.
Zij deden allemaal mee aan VERS 2016: een landelijke poëziemanifestatie met het hele jaar door lessen en activiteiten rond de vijf genomineerde bundels voor de VSB Poëzieprijs. Een selectie van deze jonge ‘dichters’ in de dop bracht vanmiddag in een wervelende literaire theatershow hun eigen werk op de planken.
Turn it Loose
De gedichten van de jongeren werden afgewisseld met urban dance door Turn it Loose, een act van goochelaar Celsius en een optreden van VSB Poëzieprijs genomineerde Maud Vanhauwaert. Ook waren er nog een aantal slamdichters die acte de présence gaven. Hun optredens werden beoordeeld door leerlingen uit de zaal.
Slammers op het podium, met rechts de winnaar!
De presentatie was in puike handen van de Friese dichter Tsead Bruinja.
Samen met dichteres Maud Vanhauwaert en Mirjam Bakker wethouder Kunst & Cultuur van SWF mocht ik vanmiddag jureren welke deelnemers naar de grote VERS-finale op 31 mei 2016 in het Compagnietheater in Amsterdam gaan.
De winnaars van de revue in Sneek treden ook met hun eigen gedicht op tijdens de uitreiking van de VSB Poëzieprijs op 27 januari in Groningen.
Hieronder de prijswinnende verzen:
TIJD
Wachtend op de tijd, veranderde de tijd
in iets wat ik me al heel lang voorgenomen had.
Dat moment wat eeuwen leek te duren veranderde in een jaar.
Dit jaar werd steeds kleiner
als in een ballon zijn lucht en in een schaal zijn vruchten.
Op een dag nog maar een dag, die nacht nog maar een nacht.
Tikkende geluiden galmen door de kamers, die tot ver te horen waren.
Fluitende vogels verbreken de klanken die zingen.
Tijd staat al om de hoek, maar komt het tegemoet
Dan wijzen de tonen in één richting die makkelijk te pakken is.
Grijp het als een kind zijn cadeau en een kraan zijn vracht.
Blij mag je ermee zijn.
Joep Nieuwenweg
THUIS ZIJN
Mijn moeder kan gedachten overbrengen, zonder het vertellen
met een blik kan ze mensen doden of geweldig laten wezen
ze kan je herinneringen laten herbeleven
ze laat je oude bijzondere foto’s lezen
foto’s van heerlijke taarten en ongelukken
herinneringen van theater en begrafenissen
zeilend over Friese wateren met een eigen boot
genietend van de zon die overal te zien was
de lange winteravonden lezend en etend
samen de grootste diners klaarmaken voor vrienden
en in de lente hutten bouwen en paleizen
samen beken omleggen naar grote rivieren
en in de herfst de regen, weer en wind trotseren
bladeren en dennenappels, kunstwerken maken
als laatste altijd thuis zijn in moeders huis
Marit Muizelaar
VROUW
Ik ken een vrouw
Ze is net als satijn.
Er zitten hartjes op haar ziel.
Ze zorgt voor me.
Ze strooit zaadjes van geluk,
er groeien fruitboompjes uit.
Het fruit dat de bomen geven
geeft ze aan ons.
Ze kent me al vanaf mijn geboorte
Zelfs al in de buik
De wortelen van de bomen heeft ze doorgegeven
aan mij.
Ik zal voor nieuwe vruchten zorgen.
Nicole Feenstra
|
| |
