dagboek > overzicht
Dagboek febrewary 2017
 
28 febrewary om 23:07
 
O.N.S. Boso Sneek en Jong Almere City in ijskoud duel: 2-2





Sneek – O.N.S. Boso Sneek en Jong Almere City FC deelden dinsdagavond de punten in een ijskoud inhaalduel: 2-2. Er was bar weinig publiek aanwezig. Jonge bvo-ploegen trekken geen extra publiek en nemen geen eigen supporters mee, dat is wel duidelijk. En zeker niet op een dinsdagavond eind februari.

Het leek wel of O.N.S. de eerste minuten op het eigen Zuidersportpark als versteend op het veld stond. Binnen zeven minuten namen de jonkies van Almere City FC brutaal de leiding. Eerst was het Shaquil Sno die O.N.S. keeper Bas van Weegen in de vierde minuut het nakijken gaf en nog geen twee minuten later scoorde Khalid Tadmine de 0-2.

Een dramatisch slecht begin derhalve voor de Oranjehemden. Aanvoerder Ale de Boer zorgde uit een corner van dichtbij voor de ‘aansluitingstreffer’. Spits Yume Ramos rondde in de 21ste minuut een mooie pass van Martijn Roosenburg loeihard doeltreffend af.

Na de rust had O.N.S. wel veldoverwicht, maar Almere FC bleef razend gevaarlijk door snelle counters. Gescoord werd er niet meer, zodat de Snekers twee punten lieten liggen tegen de rode lantaarndrager in de derde divisie. O.N.S. bevindt zich door dit gelijkspel nog altijd in de onderste regionen. Het heeft 28 punten uit 24 wedstrijden.

Zaterdag wacht het belangrijke uitduel tegen SteDoCo dat een punt meer en een wedstrijd minder heeft dan de Snekers.





ONS TV



 
28 febrewary om 16:44
 
MUZT luidt alarmbel: Wie heeft opslag voor kostuums?





Sneek- Een noodkreet vanuit de dans-, theater- en musicalafdeling (MUZT Musicalopleiding) van Kunstencentrum Atrium.Wat wil het geval. De betreffende afdelingen kunnen hun huidige opslagplek voor kostuums binnenkort niet meer gebruiken. Ze zijn al een half jaar bezig met het vinden van een nieuwe ruimte, maar dit is nog niet gelukt. Iréne Martin, hoofd van de theater- en dansafdeling en artistiek leider van MUZT musicalopleiding, staat met de rug tegen de muur.


"De afgelopen maanden hebben we ons hele netwerk aangesproken op zoek naar opslagruimte, maar steeds zonder resultaat. Bedrijven laten hun panden liever leeg staan, dan zonder opbrengst van huur onze kostuums te laten onderbrengen. Er moet toch ergens een grote zolder zijn of een leegstaand pand waar we voor een periode onze kostuums veilig kunnen stellen? We zitten op dit moment volop in de voorbereidingen van de nieuwe musical, die in mei te zien zal zijn in Theater Sneek en de Atrium Dansdagen van alle dansleerlingen in juni. Wanneer we geen opslag kunnen vinden, komen ook deze producties in gevaar."

De gemeente kan niet helpen. De afdelingen hopen dan ook dat Sneker ondernemers een oplossing kunnen bieden.

“Waar laten we de 1000 kostuums de komende tijd, zodat we voorstellingen van dezelfde kwaliteit kunnen brengen als we gewenst zijn. Op 15 april moet de loods leeg. Die hebben we 5 jaar lang kunnen gebruiken. Hij werd ons ter beschikking gesteld door een welwillend bedrijf als sponsoring voor de cultuur. In Sneek staan vele panden leeg; het kan toch niet zijn dat wij straks onze zorgvuldig opgebouwde collectie nergens kunnen huisvesten”, zucht Martin.

De afdelingen bezitten meer dan 1000 kostuums, van eenvoudige ballettutu's en typekostuums tot maatpakken en prinsessenjurken. Het gaat om de danskostuums van onze grote dansvoorstellingen (500 kinderen), kostuums die gedragen worden door de 120 kinderen van KinderMuziekTheater en kostuums van de 80 theaterleerlingen. Daarnaast de kostuums uit de grote producties, zoals te zien waren op de Uitmarkt, Ut Sneek en de kerstvoorstellingen van Cultuur Kwartier Sneek.

“We hebben altijd producties met grote groepen en dus meerdere exemplaren van één kostuum nodig. De oudste kostuums die in ons bezit zijn, stammen nog uit de tijd van de nieuwjaarsrevues ‘Sneek Ahoy’ in Amicitia. De kostuums waren eerst opgeslagen in het stadhuis en werden later op de grote zolder van de muziekschool in de Looxmastraat ondergebracht. Toen wij verhuisden naar Kunstencentrum Atrium bleek er geen ruimte te zijn voor opslag van deze kostuums. Er werd een pand gevonden, maar dat krijgt binnenkort dus een nieuwe bestemming.”

Iréne Martin is graag bereid om een toelichting te geven: info@cultuurkwartier.nl

 
27 febrewary om 18:44
 
Interviewe & Skriëve & Leze





Interviewe is f'ral lústere, dêrna komt ut skriëven en dan ut lezen. Dy fòlchòrde. Doën un met un heel soad plezier, o.a. foar de Friesland Post. Al jaren!
 
26 febrewary om 20:12
 
The Simon & Garfunkel Story: was gewoan tòp!!





Het fascinerende verhaal van twee jonge jongens uit Queens, New York die ’s werelds meest succesvolle muzikale duo aller tijden werden. Ze begonnen bescheiden, in de jaren 50 als het rock ’n roll-duo Tom & Jerry. In de jaren 60 kwamen de grote successen. ‘The Simon & Garfunkel Story’ gaat langs alle songs en verhalen die hen vormden, de dramatische breuk en hun afzonderlijke solocarrières.

Het eindigt met een prachtig eerbetoon aan het legendarische Central Park reünieconcert uit 1981. Acteur Dean Elliott is Paul Simon. Eerder vertolkte hij de hoofdrol in de met een Olivier Award genomineerde West End musical The Buddy Holly Story. Deze tribute-show biedt daarnaast een ervaren cast, voor een ontroerende en krachtige muzikale reis. Natuurlijk komen alle hits langs: ‘Mrs Robinson’, ‘Bridge Over Troubled Water’, ‘Homeward Bound ‘, ‘Scarborough Fair’, ‘The Boxer’, ‘The Sound Of Silence’ en nog veel meer!
 
25 febrewary om 12:42
 
Burgemeester Apotheker overhandigt stadssleutels aan Prins Hendrik II





Sneek. Burgemeester Apotheker van SWF heeft vanmorgen de stadsleutels van Sneek officieel overhandigd aan Prins Hendrik II. Dat gebeurde op een overvol Waltaplein in de Markstraat. De burgemeester noemde het carnaval in zijn stad een heerlijk relativerend feest. En er is niks mis mee dat er tijdens toespraken eens een speldenprik richting lokaal bestuur wordt uitgedeeld, betoogde Apotheker. Ook zag hij nu al uit naar de nieuwjaarsreceptie van de provincie Friesland wanneer de Commissaris van de Koning, Arno Brok ‘zijn Oeletoeters’ weer in de armen zal sluiten.

Nadat de Prins de stadssleutels dankbaar in ontvangst had genomen richtte hij zich meteen tot de eerste burgemeester van SWF.

“Ik kijk U maar recht in de ogen, bij mijn voorgangers moest U altijd over Uw schouder de prinsen aanspreken. Dat is geen gezonde houding volgens de ARBO en U moet nog even mee!”

Nadat Apotheker de Hoogheid meende te moeten interrumperen, kreeg hij meteen lik op stuk van de Prins. “Ik was nog niet uitgesproken, de volgende keer neem ik een maaimachine voor U mee, zodat U het gras voor mijn voeten kunt wegmaaien…” Echter niet alleen een reprimande voor de burgemeester, hij kreeg uit handen van de Prins ook een origineel straatnaambord: De Prins Hendrik II kade van Drabbelterp!





Uiteraard ging Prins Hendrik de Tweede ook in op de actualiteit van de Sneker fontein. “Het aantal van elf is niets mis mee. Dat kunnen we mooi zo houden. Echter over de naam en plaats ben ik minder te spreken. Ik zag de fontein van Sneek liever in de Franekervaart, vlak bij mijn residentie. En wat de naam betreft? Ophouden met te spreken over de Fontein als de man met de hoorn des overvloed. Die hoorn is geen hoorn, maar een toeter, die Berenburg van de Weduwe Joustra zal spuiten. En die man heet gewoon van Oele!!”

De suggestie werd met een daverend Alaaf ontvangen!

Vanmiddag is vanaf twee uur de traditionele carnavalsoptocht in het centrum van Sneek.

 
25 febrewary om 12:00
 
Aggemabokaal 2017 voor organisatie Samenloop voor Hoop





Sneek- De jubileum Aggemabokaal van cv De Oeletoeters ( de dertigste keer)uit Sneek is vanmorgen uitgereikt aan de organisatie van de Samenloop voor Hoop. De beide initiatiefneemsters, Cindy Neyens en Ellen Bouius, mochten de bokaal, die elk jaar uitgereikt wordt aan een persoon of een groep die het afgelopen jaar een positieve bijdrage heeft geleverd aan de Sneker gemeenschap, in ontvangst nemen van Prins Hendrik de Tweede.





Het totaalbedrag van € 200.000 voor het KWF, was prachtig, maar vooral de saamhorigheid die het evenement ook nog eens opleverde is volgens vice-voorzitter Kees Poiesz even belangrijk. Hij sprak namens de organisatie het dankwoord uit en eindigde met een gedicht dat juist aan die saamhorigheid refereerde.

Over vier jaar zal er weer een Samenloop in Sneek/SWF georganiseerd worden maakte Poiesz bekend.


 
24 febrewary om 17:27
 
Moaie tekst fan Piter Wilkens





Achter op un camper, foarhús op ut parkearplak! Ut gaat om de details in ut leven!
 
23 febrewary om 13:17
 
Ali B. brengt nuances aan in ‘Je suis Ali’





Wat een heerlijke avond gister in theater Sneek, waar Ali Bouali voor een zeer gemêleerd publiek zijn cabaretvoorstelling ‘Je suis Ali’ gaf. Bij binnenkomst van de theaterzaal vallen meteen de drie grote banieren op die aan de achterkant van het podium hangen. Banieren in de kleuren rood, wit en blauw. De cabaretier zal later in het programma terugkomen op deze driekleur.





Verder drie fraaie Marokkaanse lampen, een waterpijp die onaangeroerd blijft en de onvermijdelijke pot thee. Het zorgt meteen voor een prima sfeertje. De opkomst van Ali B. is als die van een popidool, hij laat zich graag bejubelen. Het publiek gunt het hem. Meteen gaat Ali de dialoog aan met het publiek, Geert & vrouw op de eerste rij zijn de klos. Het zal niet meer veranderen de rest van de avond. Helemaal niet erg overigens, want waar Ali in gesprek met het publiek gaat is hij op zijn best! De intimiteit van de Sneker Schouwburgzaal moet voor deze cabaretier aanvoelen als een warme deken. Het huiskamergevoel, en dat is in Sneek niet kneuterig, maar gewoon simpelweg tof.

De conference begint nogal persoonlijk en alledaags als Ali over zijn leven als brave huisvader vertelt. De herkenning giert door de zaal als Ali zijn luchtige huislijke belevenissen deelt met het publiek. Van het in bad doen van zijn twee kinderen tot het laten van scheten in het echtelijk bed. Niets menselijk is deze knuffelmarokkaan vreemd. Het eerste blokje wordt afgesloten met de tranentrekker ‘’ Terwijl jullie nog bij me zijn…’

Daarna volgt het meer geëngageerde deel van de voorstelling als Ali de Zwarte Pietendiscussie nog eens uitgebreid over doet. Heerlijk hilarisch, niks meer niks minder. Ik heb er, zeker in februari, geen behoefte aan om over dit onderwerp een zware boom op te zetten.

Ali blijkbaar ook niet, want als het in de discussie ( nou ja…) ‘te zwaar’ wordt komt bruggenbouwer Ali wel met een kwinkslag. Wat Ali doet is het publiek en zich zelf een spiegel voorhouden. Wat hij zeker niet doet is oordelen! Ik vond het prima.

Ali is een meester in het omdenken, zeker als het over politiek geladen onderwerpen gaat zoals de PVV en de Marokkanen.

Bijzonder humoristisch is de vertelling van Ali over het bezoek dat hij samen met zijn vrouw aan een welness-centrum brengt. De komst van drie Marokkaanse jongens in de sauna maakt Ali B. nogal boos om het maar eens zacht uit te drukken: ‘Ook Marokkanen hebben een hekel aan Kutmarokkanen. Wie trouwens niet?’

Wat Ali eigenlijk de hele voorstelling doet is het aanbrengen van nuances, hij bekend geen kleur. Of het moet al wit zijn. Wat Ali B. ook doet is relativeren en niet zo weinig ook. Het voelt weldadig aan in deze tijd van polarisatie.

Ali B. is een pracht theatermens, voor zover hij zich gisteravond kennen liet. Hij is gewoon Ali. Deze cabaretier is ontzettend aardig en sympathiek.

Ik heb meer dan genoten van deze voorstelling! En volgens mij Ali zelf ook!
 
22 febrewary om 12:15
 
Foarlopech nòch gyn Sneker fontein op ut Hoogend





Der binne lui dy’t denke dat ik un dachtaak besteed an ut projekt 11Fountains in ut algemeen en de Sneker fontein in ut bysònder. Dy help ik even út de droom: dat is nyt su! Ut is wel su dat ik mij der sterk foar maak dat de Sneker fontein in elk gefal nyt op ut Hoogend komt. Met mij doën dat honderden Snekers. Late we ut mar betrokkenheid met oans stad noeme.

Op 27 jannewary mocht ik un petisy teugen de komst fan de fontein op ut Hoogend namens honderden Snekers & Súdwesthoekers anbiede an Wethouwer Mirjam Bakker. De lokale bestuurder gaf ut pakket handtekeningen futdaleks wear deur an Ale Bok, foarsitter fan de fonteinekommissy Sneek.

De Sneker fonteinekommissy het dêrna un professioneel buro in de arm nommen om te fragen wat goëd is in dizzen. Dat adfys het de kommissy kregen. Omdat ut dizze week fakaansy is leit de saak nou un paar dagen stil. Fòlgende week maandach komt de fonteinekommissy wear bij elkaar om de útkomst fan de eksterne adfysgevers te bespreken. Dêrna wurdt ut kolleezje fan B & W fan de gemeente SWF as earste op de hoogte brocht.

Dat is de staan fan saken op dit moment.

Na ut gesprek fan de fonteinekommissy met ut kolleezje fan B & W salle de details en ok de naam fan ut eksterne buro naar búten brocht wurde. Ik en met mij binne heel benieuwd! Un understatement op te skriëven dat we de hele prosedure op'e foët fòlge...
 
22 febrewary om 11:37
 
‘Menear’ Van Oerle ( 1924-2017) overleden





Lees fandaach ut overlijdensbericht fan Wybe Johannes Marie van Oerle in de krant. Op 16 febrewary is hij overleden. Foarech jaar, 21 júly mocht ik Van Oerle interview foar de hockey-special fan de SMHC.

Toen al skreef ik dat Van Oerle su broas as pòrselein was, mar ferder su helder as’t mar kan. Ut was foar mij un bysòndere ontmoeting met dizze bysòndere Sneker. Hierbij ut interview fan toen:

Wybe van Oerle (92) oudste hockeylid jubilerend SMHC: Ik ga ze complimenteren!

Wybe J.M. van Oerle is het oudste lid van de jubilerende Sneeker Mixed Hockey Club ( SMHC). Viert de SMHC dit jaar haar negentig jarig bestaan, de heer Van Oerle is nog ietsjes ouder, hij werd in mei 1924 in het Brabantse Boxtel geboren. Wybe van Oerle speelde tot zijn 58ste jaar in het Heren I team van de SMHC. En nog altijd is de oud-directeur van Lankhorst Touwfabrieken uit Sneek sportief, op zijn 92ste fietst hij nog regelmatig een rondje. “Op mijn E-bike, prachtige uitvinding is dat!”

Ondanks zijn hoge leeftijd is de oud-directeur van Lankhorst Touw Fabrieken uit Sneek behoorlijk vitaal en wil hij best even met ons over de Sneeker Mixed Hockey Club praten, maar pin hem niet vast op jaartallen: “Het is ook allemaal al zo lang geleden en je kunt natuurlijk niet alles onthouden, maar ik wil best iets vertellen. Geen probleem”, opent Van Oerle het gesprek. Zo nu en dan is er een twinkeling in zijn ogen als hij herinneringen ophaalt uit zijn jonge jaren.

“Er waren twee dingen die mij naar Sneek brachten, het meisje en het werk. Dat meisje was een bekende Sneekse. Rietje, de dochter van Van der Sluis senior, directeur van Lankhorst. Ik kwam in 1953 uit Enschede naar Sneek om daar bij Lankhorst te gaan werken, waar ik uiteindelijk directeur ben geworden. Ik kon goed hockeyen, dat had ik in Enschede ook al bij ‘Pee Wee’ gedaan. Die letters staan voor de Enschedese Hockeyclub Prinses Wilhelmina.”

Dat Van Oerle van een gerenommeerde hockeyclub kwam, blijkt wel uit het feit dat PW uit Enschede in het oosten van het land een behoorlijk woordje mee sprak. Dat leidde een aantal malen tot Oostelijke kampioenschappen en deelnames aan het landskampioenschap van Nederland, onder meer in 1936 en 1943.

Eigen hockeystick

Al van jongs af aan heeft Van Oerle belangstelling voor sport in het algemeen en het hockey in ’t bijzonder. Niet onvermeld mag blijven dat Van Oerle zich naast hockey ook verdienstelijk maakte voor de zeilsport in Sneek en werd hij in 1979 benoemd tot Schipper in de Orde van de Sneker Pan.

“Mijn eerste hockeystick heb ik zelf gemaakt. Ik vond dat zo’n mooie sport, maar ik had nog geen stick. Ik heb goed gekeken hoe zo’n echte hockeystick eruit zag en vervolgens heb ik mijn eerste stick in elkaar gefröbeld. Ik kon toen ook aan het spelletje meedoen, maar de stick was na een wedstrijd al kapot en moest ik mijn spaarspot aanspreken. Ik was nog maar acht jaar en de enige sportieveling in ons gezin. Dat ik voor het hockey koos en niet voor een andere sport had een eenvoudige reden. Ik was er van overtuigd dat ik meer in mijn handen had dan in mijn voeten, daarom viel het voetballen al af. Ik was een technische speler, zeker geen rauser.”

Hoe was de overgang van Enschede naar Sneek voor Van Oerle?

“Ik vond Sneek meteen gezellig en door mij aan te melden bij de hockeyclub in Sneek had ik meteen entree. In Sneek was de hockeyclub nog slapende, er werd niet actief gehockeyd. Er gebeurde niks. Ik heb eerst nog twee jaar in Leeuwarden bij MHC gespeeld, de Mixed Hockeyclub. Of er veel verschil was tussen de hockeyclub in Sneek en die in Leeuwarden weet ik niet, maar je was wel veel reistijd kwijt. Toen ik na die twee jaar de mensen in Sneek nog wat beter leerde kennen, o.a. Jarich van der Veen de tandarts, Wouter Zandstra hebben we die slapende hockeyclub wakker gemaakt. Ik was natuurlijk import en het duurde daarom even voordat ik een aantal mensen kende die potentieel voor hockeyen geschikt zouden zijn of al waren.”

“ Nu durf ik wel te zeggen dat ik een van de gangmakers was, in alle bescheidenheid hoor! De club was ook nog helemaal niet zo groot, ik schat op een man of twintig. Er was ook niet zoveel jeugd, eigenlijk ben ik altijd al de oude man geweest. Wij trainden ook en je kunt wel raden wie de trainer was. Dat was ik. Ik heb niet in het bestuur gezeten, daar had ik geen tijd voor door mijn drukke baan. Mijn capaciteiten lagen meer op het hockeygebied dan op het besturen.”

Nog altijd volgt het oudste Sneker hockeylid zijn favoriete sport, niet meer op het veld, maar voor de TV. Van Oerle geniet nog volop van het spelletje en weet ook dat het hockey in Nederland een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. De arbitrage is in vergelijking met het voetballen zijn tijd ver vooruit vindt Van Oerle. Het echtpaar Van Oerle kreeg vier kinderen, drie dochters en een zoon. Van Oerle is sinds drie jaar weduwnaar.
Van Oerle reageert meteen en fel als ik stel dat hockey bij sommige mensen nog altijd bekend staat als een elitaire sport.

Geen elitaire sport!

“Flauwekul! Het maakt geen bal uit, wat voor stand je bent. Of je nu een gewone jongen bent of een kapitalist. Als je lekker kunt hockeyen dan hockey je toch samen? Ik moet niets van dat etiquette hebben, geen flikker! Hockey is een prachtige teamsport, dat spreekt mij zo aan. Toen wij op het terrein aan de Leeuwarderweg kwamen hebben we daar met elkaar een kleedlokaal getimmerd, je kon dat zeker geen clubhuis noemen, maar na afloop van de wedstrijden zaten wij toen ook al gezellig even na om met elkaar een biertje te drinken.

Ik heb nog altijd contact met mensen uit de Sneker hockeywereld, met Jaap Sonnenberg bijvoorbeeld. Dat is nog een hockeyvrindje van mij. Hij is wel heel wat jonger als ik.

Als het jubileumfeest van de 90 jarige SMHC gevierd gaat worden is mijnheer Van Oerle wel van plan om naar de receptie toe te gaan alleen al “om ze te complimenteren hoe goed ze het doen!”
 
21 febrewary om 21:46
 
Halal op ut Sint Antoniusplein!





Blij ferrast mar ik ok tòt myn groate ferbazing siën ik dat se op dit moment druk bezech binne met ut inrichten fan un ‘Mix Market’ fan Buta! Aansens Oosterse & Mediteranne levensmiddelen te koop op ut Sint Antoniusplein. Halal!

Ik fyn ut prima dat der un infulling is in een fan de leechstaande panden, mar na alle komoasy dy’t der weest het fyn ik ut op syn minst opmerklek! Nòch nyt su lang leden, ik hew even de datum nyt paraat, was der ok sprake dat der gyn tweede ‘kleine (wat is dat trouwens?) supermarkt’ an ut Sint Antoniusplein komme mocht. De toestemming sal wel geven weze omdat ut un ‘speciaal zaak’ is. Fraach is dan ‘wat is un spesjaal saak?’

Geskiedenis leechstaan Sint Antoniusplein

Op donderdach 21 jannewary 2016 is definityf besloaten dat der gyn tweede súpermerk komme kan an ut Sint Antoniusplein in Sneek. Dat beslút wurdde toen nommen fanwege ut feit dat de wetgeving ( ut aktiviteitenbeslút ) dat nyt toestaat.

In 2004 was ut fia un sugenaamde frijstelling un Lidl-súpermerk met un opperflakte fan 850 m2 in ut winkelsentrum moogelek maakt. De Lidl is in mei 2009 ferplaatst naar de Ouwe Toppenhústerdyk fanwege gelúdsoverlast bij ut laden en lossen en klachten bij de befoarading

De Lidl kon op dizze lokasy nyt foldoën an de miljeuwetgeving en moest fut. Tussentiids is der nòch un antal kearen over dit dossier sproken wêrbij’t ok de ferskillende foarbereidingsbeslúten nommen binne om ‘de saak te befriezen’ tòt de definitieve beslútfòrming
 
21 febrewary om 18:16
 
As súkersaan...





Hast fijftech jaar leden: kan Henk fanavend ok even op'e kyndes passe? Doutsen Boers! Fandaach leit 'myn' krant GrootSneek op'e kokòsmat met op'e cover ut Noorderhoekmeiske 50 jaar later. As súkersaan rúgelt tiid oans deur de fingers!
 
21 febrewary om 17:59
 
HET LEGIOEN





Dit fascinerende boek neemt je mee in de wereld van de meest fanatieke supportersgroep van Nederland. Die van volksclub nummer één, Feyenoord. Het Legioen gaat over het memorabele seizoen ‘98/’99 waarin Feyenoord zich voor het laatst liet kronen tot landskampioen. Gezien door de ogen van de fanatieke supporter die in weer en wind zijn club overal achterna reist en zijn eigen weg naar het kampioenschap beleeft. Het geeft een gedetailleerde inkijk in de cultuur van het Legioen rondom en tijdens de wedstrijden, waarbinnen een cocktail van emoties rond raast. Het geeft de sfeer van het stadion weer, de bizarre belevenissen op de tribune, de reizen naar tal van (rivaliserende) clubs en het thuiskomen in de eigen Kuip. Eeuwige liefde, blinde haat, diepe ontgoocheling en intense vreugde; niets is het Legioen vreemd. Auteur en gepassioneerd Feyenoord fan Berne van Leeuwen vertelt het verhaal van dit florerende seizoen van binnenuit het Legioen met al z’n mooie, maar ook rafelige kanten.

Het is inmiddels bijna achttien jaar (!) geleden dat ruim honderdduizend fans op de Coolsingel bijeenkwamen. Feyenoord vierde de laatste titel van de eeuw, maar ook direct de laatste uit de clubgeschiedenis tot dusver.
De liefde voor Feyenoord zit diep. De echte supporter is ermee geboren en draagt het bij zich tot zijn laatste adem. Auteur Berne van Leeuwen bezocht in het legendarische seizoen ‘98/’99 als 20-jarige naast de thuiswedstrijden ook voor het eerst alle uitwedstrijden.

De supporters staan nadrukkelijk centraal in verhalen die je meenemen naar de tribune. Zoals een kolkende Kuip tijdens de Klassieker. Een hectische avond in het Gottlieb Daimler Stadion van VfB Stuttgart, gevolgd door een gitzwarte avond in Rotterdam. De bizarre treincombi’s naar PSV en Ajax. De rellen rondom de bekerwedstrijd tegen ADO Den Haag. Maar ook de heftige busreizen naar FC Twente en FC Utrecht en de last-minute goals tegen SC Heerenveen en Vitesse. En uiteraard de dag van de veertiende landstitel tegen NAC en het daaropvolgende memorabele feest op de Coolsingel. De dag dat Ulrich van Gobbel sprong om te laten zien dat hij geen jood was.

De pracht van zijn club zit volgens Van Leeuwen niet zozeer in de prestaties. De liefde zit in zoveel andere dingen. De Kuip die zo heerlijk los kan gaan, de onvoorwaardelijke steun van het Legioen, het repertoire clubliederen, de advocaat en havenwerker die brullend zij aan zij staan, met duizenden naar een vreemde stad gaan, fakkels, de strijd om kaarten, rivaliteit, Rotterdamse trekjes, de strijd met stewards en ME´ers, supportersacties, en de wisselwerking tussen verschillende typen supporters die samen het Legioen vormen. En uiteraard de binding met de stad Rotterdam. Het zit barstensvol ziel en passie.

Het Legioen is als een blok beton. Al kan je niet zeggen dat het wordt verwend met veel zilverwerk. Aan ieder succes gaan veel meer dieptepunten vooraf. Het is vallen en weer opstaan. Misschien wordt juist daarom een prijs zo hartstochtelijk gevierd dat de Kuip trilt op zijn grondvesten. Als er wat te vieren is, is er geen houden meer aan. Je weet immers nooit hoelang je er weer mee vooruit moet.
Dit boek is passievol, vol trots en liefde. Soms ook rauw en ruig. But it is just the way it is. Dít is Feyenoord!

Berne van Leeuwen (1979) is geboren en getogen in Maassluis. Als groot Feyenoord fan groeide hij op met de liefde voor zijn club. Hij verliet zijn regio om marketing te gaan studeren, maar volgde altijd intensief zijn club. Hij is nog steeds een fanatiek aanhanger van zijn Feyenoord en bezoekt nog steeds de wedstrijden. Dat liefde ver kan gaan, blijkt uit het feit dat hij inmiddels een seizoenskaart van Excelsior heeft gekocht, alleen maar voor het geval Feyenoord daar op 7 mei het mogelijk kampioenschap behaalt.

Berne van Leeuwen werkt in sales en woont met vrouw en kind in Utrecht.

Technische gegevens Het Legioen:
Verschijning: eind maart 2017
Formaat: 16 x 24 cm
Omvang: ca. 300 pagina’s,
Uitvoering: paperback met fotokatern
ISBN: 9789089753823
Prijs: € 19,95
 
21 febrewary om 15:53
 
Douma Staal sinds 1918





Fòlgend jaar fiert Douma Staal út Sneek har eeuwfeest. Fanmòrren hew ik un eksklúsieve rondleiding deur ut bedriëf fan Geert Jan Douma had. Geert Jan is de derde generasy fan ut familybedriëf.

Heel indrukwekkend allemaal. We hewee na de besichtiging un prima gesprek had over o.a. de maakindustry. Dizze man het fisy! Binnenkòrt wel mear, de BCDN komme der an, ut glossy magazine ok!
 
20 febrewary om 17:48
 
Marinus & Rick van Loon de toekomst troast!





Gaan der mar an staan: je hele levenswerk naar de gallemizen holpen, je toko an diggels en noem alles mar op. En dan tòch de moed fine om wear overend te klauteren! Ut overkwam Marinus en Rick van Loon. Un bitsje Sneker weet over wie ik ut hew. De foarbije dry jaar waren ferre fan maklek foar ut echtpaar.

Aflopen saterdach straalden Marinus en Rick tidens de opening fan de nieuwe praktyk: Marinus van Loon Health for Life in ut foarmalech plisyburo an de Van Giffenstraat.

Straalden! Earlek seid sach ik ut stel nyt su lachen tidens de opening fan hun saken op ut Oasterdyk en an ut Boschplein. Saterdachmiddach wel! Oprecht en fol goeie moëd de toekomst troast.

Ut foëlde goëd om hier met un antal echte frynden anwezech te wezen. Siën mar us op www.healthforlifesneek.nl òf op Cure4Life www.cure4life.eu en fraach un gratis konsult an om alle mogelekheden te bespreken.

 
19 febrewary om 12:24
 
Magistrale Karin Bloemen & Suzanna Pleiter & Dolf de Boer





Gisteravend bij hearleke foarstelling ‘Volle bloei’ fan Karin Bloemen weest. Hearleke foarstelling? JA! Tòch wurdt dizze nieuwe teatersjo fan Bloem genadeloas afbraand in de resênsy’s.

Ik kan mij nyt an de indruk ontrekke dat ut papegaaiegehalte fan de resensenten nòchal hooch is!
Mar goëd sufeul minsen sufeul meningen en ik kan der wel un knoert fan un klisjee ingoaie ‘ut is mar de mening fan een persoan’, ut staat Swart op wit en gaat syn eigen wech.

Ik sach gisteravend un fakfrou pur sang, dy’t prachtech singt, skitterende jurken draagt en allienech al om ut poëtise fers ‘Geen kind meer’, skreven deur Jan Boerstoel, was ik ferkocht:

Geen Kind Meer

Je leeft je eigen leven, wat zij er ook van vindt
Je bent allang geen kind meer, al blijf je ook haar kind
Je wilt er over praten, maar niet op haar manier
Je zult haar best verdriet doen, maar niet voor je plezier
Wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag
En dan opeens dan is 'ie er die dag

De dag waarop je moeder sterft dat jij wordt los gelaten
En al haar eigenschappen erft die jij zo in haar haatte
De scherpe tong, de bokkenpruik, de zure schooljuffrouw
Die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou

En hopelijk ook de andere kant, de aardige, de zachte
Maar of je die hebt mee geërfd valt nog maar af te wachten
De dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn
De dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht
En wat je nog wou zeggen, blijft eeuwig ongezegd
De machteloze frasen van je genegenheid
En dat het niet haar schuld was en ook dat het je spijt
De dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou
En dan zo graag nog één keer zeggen zou

De dag waarop je moeder sterft, de dag die al je dagen
Van dan af aan wat grijzer verft al hou je niks te klagen
Je hebt je goede vrienden nog, die staan je ook dichtbij
En als je soms een minnaar zoekt dan staan ze in de rij
Maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen
En niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen
De dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein
De dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Suzanna Pleiter groat talent!





Bysonder ok ut gastoptreden fan Suzanna Pleiter, dy’t foarech jaar har musicalopleiding MUZT afrondde en nou met Karin Bloemen op ut toneel staan mocht. Wat un ervaring foar de 17 jarege Suzanna út Balk. En se song ferrekte moai!

Grandioas dat Bloemen jong talent kear op kear de kaans geeft sich su te presentearen. Suzanna fòlgt nou musivallessen an de Kunsthumaniora in Antwerpen. We salle in de toekomst ongetwifeld mear hore fan dit nou nòch lokale talent!

Dolf de Boer back home





Negen maanden moest Dolf de Boer revalideare in Beetsterswaach, mar nou is hij wear thús in Sneek. Nòch un heel trajekt te gaan, mar wel su moedech om futdaleks wear in ut teater te ferskinen.

Dêr had hij backstage un ontmoeting met Karin Bloemen en Suzanna Pleiter. Ok hier liet Bloemen siën dat se puur is: alle oprechte andacht foar Dolf! En Dolf genoat met folle teugen! Un prachtavend dus!



 
18 febrewary om 23:47
 
1Eénvandaag



Nee, ik hou nyt op! Nyt earder as ut idioate plan om su'n ongefraagde blauwe jeiter spuitende fontein fan 'e baan is!
Nou su!
 
18 febrewary om 17:05
 
Piet Stilma






Naast de foto fan ut geboartehús fan Antje Boonstra-De Jong kreech ik dit fers fan'e week ok nòch as kado. In myn bibleteek hew ik ok nòch un hele bundel met Piet Stilma fersen. Dy kan ik su gau even nyt fine.
 
17 febrewary om 17:52
 
Sander & ut Súkerbroadsyndroom





Fanmiddach un moai interview met Geduptearde Sander de Rouwe had. Ut ging o.a. over ut Súkerbroadsyndroom wat un soad Friese ondernimmers hewwe súden. Wat De Rouwe met dizze metafoar bedoëlde sal binnenkòrt dúdelek wurde at ik ut gesprek útwerkt hew foar ut BCDN-magazine. Inderdaad Bedrijven Contact Dagen Noord dus!

Uteraard brúkte dizze gedeputearde ut Bòlserters met mij as foertaal. De man het absolút un fisy over ut e.e.a.! Ja, we hewwe ut ok nòch even over de fonteinen had. Mar wat tussen de gedeputearde en mij besproken is, bliëft tussen mij en de gedeputearde.

Ik weet ut dit klinkt wear freeslek interessant, om nyt te sêgen bij ut eigewize om't ou!

Overigens fanavend anbiëding fan ut fonteinontwerp foar Drielst. Nee, sit der nyt over in, ik gaan der nyt naar toe!

Se komme wel bij mij at se wat wete wille. Gedfer al wear su snòbistys!



 
17 febrewary om 12:23
 
Beppe Beest gaat haar eigen weg





Beppe Beest, zo noemen de mensen haar. Ze heeft een eigen kroeg aan de Lindegracht in Heerenveen. Café ‘t Kannet. Een donkerbruin café met een zeer opvallend interieur, compleet met een rariteitenkabinet. Er hangen zwarte klompen aan het plafond. En het stikt er van de doodskoppen, omdat Beppe Beest iets met doodskoppen heeft. Mensen zeggen dat ze Beppe Beest allemaal kennen. Maar is dat wel zo? Wie is Beppe Beest werkelijk? GrootHeerenveen ging op de eerste vrijdagmiddag van februari bij haar op bezoek. Het werd een bijzonder gesprek in het rookhok van het café, een rookhok dat in feite groter is als het café zelf. Bij Beppe Beest is alles anders, maar wel heel echt!

Beppe Beest

“Lia, dat is mijn officiële naam. Lia Schaap. Toen ik een jaar of vijftien zestien was hoorde ik min of te meer bij twee groepen. De ene groep noemde mij Beppe, dat was eigenlijk gek aansteken. Dat komt om dat je mijn tanden niet zo goed ziet. Het andere groepje, van hardrockers en punkers, sprak mij aan met Beest, ik weet ook niet hoe ze daar op kwamen. Dat ik mij als een beest gedroeg, viel eigenlijk wel mee. Ik heb die namen zelf bij elkaar gevoegd. Ik dacht dan zal ik jullie krijgen ook, ik bepaal zelf dat ik Beppe Beest heet en zo ging die naam een eigen leven leiden. Mijn leven!”

Lia Schaap wordt op 16 mei 1966 geboren in Rottum, waar het gezin een beetje achteraf in het land woont. Heit Wiebe Schaap en mem Corrie de Vries krijgen vijf kinderen. Lia is de middelste van het arbeidersgezin. Froukje en Pietsje zijn haar oudere zusters. Na Lia volgen nog twee jongens, Pier en Cor. Lia gaat na de lagere school naar de Huishoudschool in Heerenveen. Dat wordt geen succes.

“Kinderen van arbeiders werden naar de Huishoudschool gestuurd. Toen ik er net op school was vroegen ze nog wat ik op de Huishoudschool moest. Maar het was zo bepaald en ik was al vrij snel ingeburgerd, ik wilde ook niet meer anders. Ik had het er niet echt na de zin. Ik verveelde mij er stierlijk en ik spijbelde dan ook veel. ’s Morgens ging ik wel naar school, omdat mem het rooster had. En in Heerenveen was er ’s morgens ook weinig te doen. In de pauze ging ik dan naar Sjoerd van Bar Oase en ook wel naar Anton in Café Bak. Ik bleef dan in de kroeg hangen. Ik kwam zo nu en dan even op school om de tas op te halen, verder lieten ze mij mijn gang gewoon gaan. Ze hadden mij er geloof ik liever ook niet bij. Ik ging zo mijn eigen gang.”

Haar eigen gang gaan doet Lia al snel in de kroegen. Uitgaan begint meestal op donderdagsavond in Heerenveen. Op vrijdag had mem liever dat haar dochters thuisbleven, maar Lia denkt er anders over en als ze het voor elkaar krijgen kan is ze dan ook in de bruine cafés van Heerenveen te vinden. En op zondagmiddag is café De Vrolijkheid vaste prik.

“Ik kreeg ruim zakgeld van mem, 25 gulden in de week. En twee pakjes Drum-shag.Dat was best wel veel. En als ik flessen naar de kruidenier bracht was het statiegeld voor mij. En wisselgeld zagen ze ook niet weer, ik had niks te klagen. Mijn oudste zuster kon er van sparen, onze Pietsje kon er mee rondkomen en ik had altijd te weinig.”
Na de Huishoudschool heeft Lia allerhande baantjes via uitzendbureaus om uiteindelijk in de Koekfabriek van Jan Modderman in Rotsterhaule terecht te komen. Daar blijft ze een aantal jaren en werkt er hard, zeker als er pepernoten gebakken worden. Dagen van 12 uur werken zijn geen uitzondering. Geld zat om volop te genieten van het leven. En dat doet Lia, het liefst met vrienden van verschillende motorclubs, veelal choppers. Motors waar de vitale onderdelen vanaf gehaald zijn.

Chopperrijders en een mislukte lachkick

“Op Terschelling kom ik voor het eerst in aanraking met de chopperrijders. De ogen vielen mij bijna uit de kassen. Dat zoiets bestond! Het waren er allemaal van die idioten zoals ik. Het voelde als thuiskomen. Niet alleen op Terschelling. We gingen overal naar toe. Ik kan mij nog een keer herinneren dat ik met mijn vriendin Bettie in Ede bij een motorclub waren. Daar blowden ze nogal stevig. Ik had het nog nooit eerder gedaan. Toch een keertje proberen. Maar aan de ronde tafel waar we zaten ging de joint rond. Paffen om het leven en omdat ze steeds nieuwe blowtjes rolden hield het ook niet op. We kregen een lachkick. Ik was er op het laatst flauw van. Nog voordat het feest begon wilden Betty en ik even een tukje doen op de slaapbank in het slaaphok. Het was acht uur ’s avonds en werden de volgende morgen acht uur weer wakker toen de laatste gasten nog aan de bar hingen. Niks geen feest en ik heb nooit weer geblowd. Geen ‘go with the flow’, het werkt niet bij mij en ik heb het na Ede ook nooit weer geprobeerd. Als je blowen wilt, dan blow je maar. Ieder zijn eigen.”

Café ’t Kannet

Op een gegeven moment, eind jaren negentig van de vorige eeuw, komt Lia voor het eerst in Café ’t Kannet aan de Lindegracht. Het zal haar stamkroeg worden. Het café is dan nog van haar oude schoolvriendin Ruth Meerding. Later is Marcel Overmeer nog even eigenaar, die er al snel achter komt dat er een klein beetje verschil is of je voor of achter de bar staat. Uiteindelijk neemt Lia op 19 mei 1999, de trouwdag van haar ouders, de kroeg over. Ruth gaf de naam It Kannet aan het café. Lia zorgt voor de toevoeging ‘Oars as oars’. Ze geeft haar gasten het idee dat alles kan, maar ze zorgt er ondertussen wel voor dat ze de touwtjes strak in handen heeft.

Ook haar oudere zuster Pietsje steekt geld in het bedrijf, dat ‘oars as oars’ is, zeker als het over de inrichting gaat. Over zijn doodskoppen te zien. Wat heeft Beppe Beest met doodkoppen?

“Ik vind doodskoppen gewoon mooi, dat was vroeger als zo. Toen ik 18 jaar was liet ik een kale doodskop op mijn linkerschouder zetten bij de bekende Tattoo Karel in Groningen. Ik betaalde er zestig gulden voor. Mijn twee vriendinnen kozen voor een vlinder. Mem had liever gezien dat Tatoe Karel er bij mij ‘tatoe-atie’ van een ‘roaske’ op had gezet. ‘Elk en ien hat sa’n kop at we it fel der ôfstroepe’, om het zo maar eens uit te drukken. Het is wel een mooie fantasie als mensen denken dat er na de dood iets is van een hemel of een hel. Boven is ook een Café ’t Kannet! Voor de hemelpoort moet je links afslaan en daar zitten mensen die hier voor heen allemaal zaten. Ik wil daar ook weer naar toe. Moet ik wel opnieuw aan het werk!”

Eigen doodskist en grafzerk

Een schaterlach volgt. En Beppe Beest vertelt mij later ook nog dat ze haar eigen doodskist al heeft. Op de kop getikt na kleine krantenadvertentie. De kist had op een vakbeurs gestaan. Toen de houtworm in de kist er kwam heeft ze er een nieuwe bodem in laten zetten. Bij boekhandelaar Binnert Overdiep kocht Beppe Beest een kartonnen bouwpakket van skeletten op ware grootte.
Die liggen op een tijgervelletje in de kist. Trouwens een eigen zerk, een stenen kruis met de naam Beppe Beest is ook al in Lia’s bezit.

Naast de vele doodskoppen in het café, vallen Lia haar zwarte klompen (‘ik verslijt er vier paar in een jaar’) op die aan het plafond gespijkerd zijn. Het is haar levensweg op de kop. En dan nog het rariteitenkabinet, dat in het gangetje staat, met de meest bizarre voorwerpen. Het is gemaakt door Joop Holterman (79), kunstenaar en oudste stamgast. “Kijk hier staat een potje met de galstenen van een vriendin van mij. Had ze erg veel last van. Na de operatie mocht ik de galstenen in bruikleen van haar hebben!”

Vijftig en een groot gemis

Beppe Beest is een vorig jaar vijftig geworden. “Het zou groot feest zijn, maar mijn planning van niks was weer eens in de war. Dan kon die niet en dan kon die niet. Ze kwamen allemaal op verschillende tijdstippen. Al met al heb ik 14 dagen feest gehad.”

Wie er niet bij was op het feest was haar zuster Pietsje. Zij overleed in een oudejaarsnacht, terwijl de beide zusters afgesproken hadden om die Oud & Nieuw gezamenlijk uit te zitten. “Pietsje lag dood op bed. Hartstilstand. Pietsje was toen voor mij een party pooper. Haar sterfdag zullen we nooit vergeten.”

Als vrijgezelle Lia het verhaal verteld heeft, is het even stil. Lia haar manier van vertellen is soms rauw, maar de ondertoon is heel erg zacht. Aan alles is te merken dat ze haar zuster vreeslijk mist. Het overlijden van Pietje heeft hier en daar voor chaos gezorgd in haar leven. Toch geniet ze elke dag als uitbaatster van haar eigen café, waar het ‘oars as oars’ is. Net zoals Beppe Beest.


Of is het toch Lia?

Coverstory GrootHeerenveen-februari 2017
 
16 febrewary om 20:08
 
Ut Hoogend





Nee, asjeblyft nyt wear over dy fontein op ut Hoogend! Der is sufeul nieuwsgierigers over dit prachtege stukje Sneek te fertellen. Bewoaner Harm Rozenberg doët dat dageleks op syn eigen webstekje.

Fanmòrren hew ik koffydronken bij Antje Boonstra (80) fan geboarte De Jong. Ik mach dat graach doën, bij ouwere minsen op besoek gaan. Is ut nyt om naar hun ferhalen te lústeren dan wel om ut relativearingsfermogen wat ouwere minsen, levenswiis wurden, faak in foldoënde mate besitte.

Antje Boonstra had un prachte orizjinele foto fan ut Hoogend foar mij kado. ‘De kyndes hewwe der gyn belang bij en toen docht ik an jou’, su fertelde de bejaarde dame. Op de foto is ut geboartehús fan Antje te siën. Hier kwam sij 80 jaar leden op’e weareld. Se weet sich der niks mear fan te herinneren, want sij was nòch mar un jaar toen har ouwelui naar Jorwert ferhúsden.

‘Foar de deur staat un houten kist met bananen, dat hew ik later fan myn fader hoord. Hij was hier in Sneek grossier in groëntes en fruit’ fandêr. Myn fader was Pieter de Jong en myn moeder hite Neeltje Scheper. Der si tok nòch un moai stientsje in de muur. Dêr staan de namen fan oans Aukje òf Anneke op, met dy fan Harm. Must aansens mar even siën.





Dat hew ik dus deen en inderdaad der sit un moai mar eenfoudech muurstientsje fan Antje har geboartehús. Ut is fan’t somer op’e kòp af een eeuw en tien jaar leden dat ut der inmetseld is.

Ok heel bysonder op dizze fraaie swart-wit foto is de bakkerswinkel fan Pino. Ut waren de buurlui fan De Jong.





[dizze foto komt út ut argyf fan VHS]


Wie’t mear over de Joadse family Pino leze wil, raad ik ut prachtege boek fan Jantje Bazuin an: ‘Theesurrogaat voor Sneek-Joodse kinderen overleefden de oorlog’.

Op dit moment staat de froegere bakkerij fan bakker Pino overigens te koop.



 
16 febrewary om 14:09
 
Nòch un opname...




Binne Lútsen is in 2011 overleden, feulste froech.
 
15 febrewary om 17:06
 
Landeleke andacht foar 11Fountains





Fanmiddach hewwe journalist Bart Hettema en kameraman Maurits Obbema fan 1Eénvandaag bij mij weest om over de 11 fonteinen in ut algemeen en dy fan Sneek in ut bysònder te praten. Uteraard hewwe de mannen, op myn fersoek,ok bij Anna Tilroe, de artistyk projektleider fan 11Fountains weest. Hoor en wederhoor, su hoart dat!

Ferder waren se nòch bij kunstenaar Henk de Boer in Workum en bij ut CDA-statelid Fernande Teernstra dy’t ondertussen ok wakker skudden is.

Bin heel benieuwd hoe’t se al dy opnames in ses minúten plaatste kanne. Gefaar leit dan altyd op’e loer dat woarden en sinnen út un kontekst haald wurde. Hew wel fertrouwen in dizze journalist met Friese roots! Ut item komt saterdach a.s. in ut programma 1Eénvandaag om 18.15 uur.





Ondertussen is der nòch altyd niks bekend over de lokasy. Fòlgens un ‘wel ingelichte bron’ is ut professionele buro dat de fonteinekommissy adfys geve mut ‘druk aan het werk’. Wil nyt flau doën, mar ik sú at ik su’n buro had ok moai wat uren skriëve…
 
15 febrewary om 14:19
 
Nou je...




Bovenstaande opname wurdde un week òf wat leden bij mij achterhús opnomen. Hierbij!
 
14 febrewary om 18:42
 
Beppe Beest!





Fandaach de públikasy fan een fan myn moaiste interviews dy't ik oait doën mocht! De tekst komt later at GH op de kokosmatten in Heerenveen e.o.leit!

Bysondere frou en dat is se!!
 
14 febrewary om 17:12
 
“KOM OEREIN! Foar de Pauperfontein ”






De crowdfundingscampagne voor de Pauperfontein is begonnen!

Na alle commotie in de media is ons project in een stroomversnelling gekomen. Om de Pauperfontein te bouwen is niet alleen veel handwerk nodig maar ook financiële armslag. Daarom heeft Stichting De Paupers deze crowdfundings-actie opgezet. Jullie hulp is bittere noodzaak omdat niet elke fontein uit een onuitputtelijke bron kan tappen.

Doe mee! Ga naar de website, www.depaupers.nl en word lid van de fontein. Of geef een “lid”maatschap cadeau aan een jarige, een aardige collega of gewoon een goede vriend of vriendin.

De Paupers doen daar vanzelfsprekend het nodige voor terug.

CROWDFUNDING: HET HOE EN WAAROM

De 11-fountains. Geven ze jou een ongemakkelijk gevoel? Of heb je gemengde gevoelens omdat dit niet jouw beeld van “mienskip” is en je kritiek geen gehoor vindt?
Buig samen met de Paupers je kritiek om tot hét creatieve statement van 2018! Help mee met de bouw van de Pauperfontein en maak zo deel uit van een echt mienskipsproject.

De Pauperfontein, voor en door de mienskip. We bouwen samen de fontein en laten hem samen spuiten!

Een kunstwerk als mobiele fontein met ingebouwd openbaar toilet dat ook bij jou in de buurt komt spuiten. Jij piest en de fontein spuit. En je kunt ook nog eens kijken naar het theaterstuk dat we opvoeren als de fontein langskomt.

Jouw hulp is bittere noodzaak. Help mee met je ideeën, je fantasie, maar ook met een financiële bijdrage omdat niet elke fontein uit een onuitputtelijke bron kan tappen.
Bekijk de mogelijkheden en bekijk het project.

Word lid van de fontein. Doneer zelf een “lid”. Of geef een “lid”maatschap cadeau aan een jarige, een aardige collega of gewoon een goeie vriend of vriendin. Je krijgt er heel wat voor terug!

Zie voor verdere info op: www.depaupers.nl
 
13 febrewary om 17:33
 
EXPOSITIE ERWIN DE BIE & ELT DE BOER IN GALERIE BAX KUNST






SNEEK - Van 25 februari tot en met 8 april 2017 exposeert de Belgische kunstenaar Erwin de Bie samen met de keramist Elt de Boer in Galerie Bax Kunst. Academie Sneek is adoptief sponsor van deze expositie, die zaterdag 25 februari om 16.00 uur wordt geopend.

Genodigden en bezoekers worden deze middag verwelkomd met koffie, thee of een ander drankje. Namens het Kunstencentrum Atrium zorgt Judith Andringa voor muzikale ondersteuning.Iedereen is van harte uitgenodigd de opening bij te wonen.


Erwin de Bie

De veelzijdigheid van Erwin de Bie (1951, België) komt best tot uiting als men zijn creatieve levensloop overloopt: Hij tekende en schilderde vanaf zijn vierde levensjaar en was al vanaf dezelfde tijd geïnteresseerd in muziek. Vandaar misschien ook dat hij, geboren in de jaren vijftig en opgegroeid in de sixties, ook interesse heeft in allerhande oude muziek, van Glenn Miller over rock ’n roll, jazz, klassiek, blues, jaren zestig popmuziek tot hedendaagse klanken.





Hij exposeerde voor het eerst in 1974. Vanaf toen tot en met 1979 volgden exposities door heel België. In 1979 begint hij als zelfstandig stripauteur voor dagblad Het Volk te werken. Al vlug neemt de striploopbaan alle tijd in en worden de penselen en de houtskool opzij gelegd voor een fulltime stripcarrière. Tussen 1979 en 1986 publiceert hij in Het Volk, De Gentenaar, Cinescoop, Robbedoes en Dag Allemaal.

In 1996 tekent hij voor de Gentse feesten de grootste strippagina ter wereld (6 x 4,60 m).
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De grootste passie kwam weer de kop opsteken, de vrije kunst. Vanaf 1992 begint De Bie weer sporadisch te schilderen en in 1996 volgt zijn comeback tentoonstelling “What’s Behind that Curtain?” in Gent.

In 1999 volgt zijn succesvolle tweede thematentoonstelling “Kunst rond Koers” waar hij het wielrennen op zijn eigen manier portretteert, gevolgd door een aaneenschakeling van reizende en nieuwe tentoonstellingen: Painted Beatles songs, Kunst rond Koers II, Kerkhofblues, Heroes, Carreco collection, Strange Days en Bizarre Schoonheid. De Bie vertelt over zijn beroep: “Mijn kunst was mijn hobby en passie, en werd mijn werk. Dat werk is en blijft mijn passie, en werd ook mijn therapie.





Je kunnen uiten in kunst is een godsgeschenk, maar dikwijls ook een ware kwelling. Het gaat nooit uit je geest. Het stormt constant in het hoofd. Er zijn er al meerdere onderdoor gegaan. Ligt genie dicht bij waanzin? Met kunst is het net zo. De grens is soms flinterdun. Men mag geen mietje zijn en beresterk. Te meer men niet bang mag zijn om, als het nodig is in zijn kunst die grenzen van de waanzin op te zoeken.”

Elt de Boer





Het werk van de Bie wordt door galeriehouder Peter Bax gecombineerd met keramiek van Elt de Boer. Een bewuste keuze van Bax, daar Elt vele jaren eerder al eens exposeerde in Galerie Bax Kunst en zodoende kennis had van zijn objecten. “Wij hebben de indruk dat de expositie met de Belg Erwin de Bie (schilderijen) in combinatie met keramiek van Elt de Boer een is van een hoog gehalte en internationaal kaliber”, Aldus Bax.

Tijdens zijn werkzame leven is De Boer op veertigjarige leeftijd in 1985 kunstacademie gaan doen. In 1988 is hij afgestudeerd in “autonoom vormgeven” met als specialisatie Keramiek. Daarna is de kunstenaar veel gaan exposeren en is al sinds 2002 fulltime werkzaam in de keramiek. Inspiratie vind hij in basale vormen van bouwen en stapelen. Alles wat zich voordoet kan tot een nieuwe serie leiden. Graag combineert hij klei met andere materialen.

Elt de Boer vertelt het volgende over zijn werk: “Klei is voor mij een prachtig materiaal. Bij het vormen is het zacht en kneedbaar, na de hitte van het vuur is het tot steen getransformeerd. Mijn kleiobjecten worden beïnvloed door oervormen van menselijke bouwsels en beschavingen. In bouwsels van leem, klei en stenen stapelde de mens een beschutting tegen de elementen op een zo logisch mogelijke wijze en ook zeer organisch.”

De klei, gebakken tot onvergankelijke steen, laat sporen na, die zich tot op heden laten ontdekken. In zijn werk volgt de kunstenaar vaak de verrassingen die zich voordoen tijdens dat werken. Een tijdelijke stut van hout wordt een onmiskenbaar onderdeel in een nieuwe serie objecten.

Om de klei te kleuren gebruikt De Boer kleislib, vermengd met kleurpigment en glazuur. Dit slib schildert, spat of sponst hij op de nog natte klei. Na het stoken volgen meerdere lagen, tot de kleur me bevalt.

De expositie duurt t/m 8 april 2017.
 
12 febrewary om 16:37
 
Su'n sundach dus: leze en skriëve!



 
11 febrewary om 19:00
 
Prima artikel Gerbrich van der Meer over 11Fountains in FD





In ut Friesch Dagblad fan fandaach un prima artikel fan Gerbrich van der Meer over de 11Foutains. Ut FD is úteraard in de biblioteek te lezen en der binne ok nòch altyd minsen dy't abonnee op dizze Friese kwaliteitskrant binne!
 
10 febrewary om 19:31
 
Lemster lui...





Hew ik dat hier al nyt us faker skreven? Dat Lemster lui ok wel wat hewwe? Nou liever twee kear as noait om suks te fertellen. Fanmiddach met Rudy Bouma repòrtaazje maakt fan de opening fan de Multifunctionele Accommodatie Lemstervaart.





Moaiste fon ik tòch wel om de trompetspeulende Huite Zonderland, de fader fan Epke, dy't foarop ging in un fleurege tòcht rond ut ouwe skoalgebou en de spiksplinternieuwe MFA.

Noait un saai moment mear en altyd onder de minsen!
 
9 febrewary om 11:36
 
Lach CDA ‘ster onder de stien fan 'Leaver dea as slaef' fan ut Reaklif?






Het ut CDA-statelid Fernande Teernstra nou werklek un skoft onder un stien legen òf doët se su onnoazel? Dat froech ik mij gister af toen ik op de Omrop Fryslân-site las over har ‘kritise 11Fountains fragen’. Fandaach staan dy kritische fragen fan Teernstra ok noch us swart op wit in de papieren LC.

Kritise fragen fan un CDA’er over de 11Fountains, nou mut ut nyt gekker wurde! Waren ut nyt de tien CDA’ers in de gemeenteraad fan SWF dy’t braaf en slaafs hun handsje omhooch staken dat se foar ut 11Fountainsprojekt ( ses stuks in SWF!) waren in hun eigen gemeente? Was ut nyt Maarten’s Tiental in SWF dy’t gyn beswaar had teugen ut plak fan de Sneker fontein op ut Hoochend?

En nou komt de provinsjale CDA-kollega met ‘kritise fragen’! Frou Teernstra het blykber sitten te slapen toen artistyk projektleider Anna Tilroe fan de 11 Fountains útlei in un froech stadium (seker twee jaar leden) wêrom’t der gyn Friese kunstenaars an ut hele projekt metdoën:

‘Buitenlandse kunstenaars gaan ik hun eigen land reclame maken voor hun creatie in Friesland. Omdat de landgenoten graag willen zien wat hun beroemde kunstenaar daar in het verre Friesland heeft gemaakt, zullen zij hem of haar achterna reizen. En dat is goed voor CH2018!’

Dàt was ut achterlêgende Tilroe-sprookje frou Teernstra! En hoe’t de lokasy’s koazen binne wêr’t de fonteinen komme mutte? Fraach dat nou us an befoarbeld wethouwer Mirjam Bakker (D66). Of nee, an de foarsitter fan de Fonteinkommissy. Of nee an Anna Tilroe. Of nee, an de professionele adfiseurs fan de lokale Fonteinkommissy. Of…

Nou begripe Jou der niks mear fan frou Teernstra? Skrale troast, dy binne der hieltyd mear in dizze provinsy at ut over dy spuitenende waterkunstwerken gaat. Se wurde allienech su ferrekte laat wakker òf krúpe nou pas onder de stien fut.

En de tien CDA-raadsleden fan Súdwest-Fryslân, tegare met de foltalege FNP-fraksy, twee PvdA’ers, de foltalege VVD-fraksy, de foltallege D66-fraksy, een CU-lid, ut ene GL-raadslid, se binne allemaal foar ut 11Fountainsprojekt.

De foltalege fraksy’s fan CDA, FNP, D’66, GB/TL, CU en GL wúden de moasy fan de PvdA om foar un andere Sneker lokasy nyt steune.

Ut is mar even dat Jou wete hoe’t hier in de Friese SWF de ferhoudingen lêge frou Teernstra!

 
8 febrewary om 20:04
 
It Gild in Grou





Gisteravend bin ik lid wurden fan de oudste Sikefoansfereniging fan Nederlaan, namelek 'It Gild ' ( since 1776). Allienech inwoaners fan Grou en minsen dy't in Grou werke kanne lid fan It Gild wurde.

Omdat ik dêr gister in ut dòrp fan Sint Piter an ut werk was foar de Friesland Post, kon ik lid wurde!!





Ut mondelinge ferslach hew ik fanmòrren froech geven op Omrop Fryslân radio in ut programma fan Jacob Stelwagen:

'Loofwaardig is deez' maatschappij, men staat getrouw de leden bij'!





Eelke Lok was gisteravend gastspreker en deed dat op un mear as beflogen manier! Hij hyperfentilearde der hast over, seide sommige anwezegen. Mar ut was un mònstertoespraak fan Lok!

Foarsitter Jan Feike hartstikkene bedankt foar un in meardere opsichten kostleke avend! Later wel mear in de Friesland Post!



 
7 febrewary om 18:18
 
Yde & Hilda & Moes





Baffff! Dat was wear un hele nofleke middach tegare met levensgenieter pur sang Yde Schakel, Hilda van der Meulen, in 1993 Miss Nederland (nòch altyd un prachtfrou!) en fotograaf Mustafa Gumussu.

Un gaoatys interview grôtfol met moaie ferhalen, want dat is wat ik op't heden doën: de moaiste ferhalen fange fan únike minsen. En ut tilt der fan op in oans provinsy. Dy storie fastlêge, anders doën ik nyt. Ok fanmiddach wear un ferhaal over un Fries dy't syn eigen grafserk al besteld het.

En opnieuw mocht ik dy gedenkstien bewondere. Hoe bestaat ut, in un paar dagen tiid twee minsen dy't mij hun eigen serk siën late. Dat binne lui met levensmoëd dy't foarút siën.

De moaiste spreuk dy't fanmiddach foarbij kwam was dizze: 'Ik onderneem liever iets groots dat mislukt dan iets kleins dat slaagt!' Is fan Robert H. Schuler, de groanlêger fan 'hour of power'.

De dach is gelukkech nòch nyt foarnij, fanavend naar un wel heel bysondere fergadering. Mòrrenfroech om 07.20 uur sal ik bij Omrop Fryslân ferslach doën wêr't ik weest hew!
 
6 febrewary om 17:35
 
Back at school, mar dan anders...





Ut is dit jaar, op 10 júny, 40 jaar leden dat ik myn papierke foar onderwizer in ontfangst nimme mocht. Met elkaar hew ik 37 jaar foar de klas staan. Hoe't ut allemaal afliep is te lezen in 'Blauwe engel over mijn borst'(uitgeverij Louise,Grou).

Aflopen frijdachavend was ik wear even teruch op (un) skoal, diskear in Wolvega op ut Linde College. Tegare met kameraman Rudy Bouma fan Friesland Actueel hewwe we dêr un repòrtaazje fan de Open Dag maakt.

Un momentopname, in un ambiaans dy't mij úteraard heel bekend foar komt. Hearlek om even met learlingen te praten, mar foar de sufeulste kear de befesteging dat 'wat foarbij is, dat het weest'.

De repo is te siën op myn FB-pagina en op www.frieslandactueel.nl

 
5 febrewary om 10:30
 
We hewwe deselde foarnaam en dronken út deselde kunstbròn!

 
4 febrewary om 17:12
 
Elf Fonteinen & un moai soadsje ergernis!





WETHOUWER DOEN DE OGEN OPEN FOAR DE REALITEIT: GYN FONTEIN BIJ DE WATERPOORT!

Ut leek allemaal su moai en onskuldech, fanaf ut foarjaar 2018 slingert sich as un parelsnoer elf spuitfonteinen deur ut Friese laanskap. Wêr op’e weareld fine je nou elf deur internasjonale tòpkunstenaars ontwurpen fonteinen in elf prachtege histoarise steden, su ronke de bobo’s fan KH2018.

Hoe langer ik mij in ut projekt fan dizze 11Fountains ferdyp, bedocht deur Seeuwse Anna Tilroe en ok artistyk leider, hoe mear ik mij der an begin te ergeren.
En dan met name over de plakken dêr’t de fonteinen komme mutte.

Tilroe is wel su snoad weest om dat an lokale fonteinkommissy’s over te laten, sudat sij achteraf dêr gyn gesoademieter met krijt. Wel komt de Seeuwse dame met adfizen an de kommissy’s. Deselde Anna Tilroe dy’t oait sei:

“Toch zou ik de kunst niet willen verplichten om de relatie te zoeken met de gemeenschap. Ik vind dat kunstenaars moeten doen wat ze vinden dat ze moeten doen.”

Mar bovenstebêste Tilroe, dy hele KH2018 het ut tòch hieltyd over MIENSKIP?! Jouw opfatting over kunst & mienskip is dúdelek, is alles sêgend en ik maak mij dan ok gyn enkele illúzy dat Jou lústere naar wat ut fòlk wil.

Dyselde fonteineleider dy’t oait in un interview ut fòlgende optekene liet:

“Die band tussen kunstenaar en publiek is essentieel voor het slagen van 11 Fountains, vindt Tilroe: zonder draagvlak bij de omwonenden van de fontein is volgens haar het hele project tot mislukken gedoemd. Dat betekent alvast dat de kunstenaar die een fontein ontwerpt, op zijn minst rekening moet houden met de directe omgeving. Voor sommige kunstenaars is dat al lastig, zegt Tilroe. ,,Die vinden: een kunstwerk is er alleen voor henzelf. Dat heeft vaak veel kwaad bloed gezet: je legt de omgeving je kunstwerk op. Daarvan krijg je vaak weer vandalisme."

Ja, lees ut nòch mar us na! Ut staat der echt:‘…zonder draagvlak bij de omwonenden van de fontein is volgens haar het hele project tot mislukken gedoemd.’

Fonteinkommissy’s

Dat de fonteinkommissy’s un belangrike rol hewwe bij ut bepalen fan ut fonteinplak is de aflopen dagen wel dúdelek wurden. Nòch un taak fan de kommissy is draachflakondersoek doën bij de befòlking.

Un hele legitieme fraach liekt mij dan ok hoe’t dizze kommissy’s tòt staan kommen binne? Het der un oproep in de media weest?

Foar Sneek weet ik ut antwoard. Sneek Promotion kreech ut fersoek om un dergeleke kommissy samen te stellen.

Sij hewwe Ale Bok fraagd om foarsitter fan dy kommissy te wurden en de Ysbrechtumer het ferfòlgens un antal minsen benadert om sitting in de kommissy te nimmen. Is dat demokratys?

De kommissy is ferfòlgens an de slach gaan om te siën welke lokasy’s in Sneek geskikt waren. Fan un fiertal plakken bleef úteindelek dy fan ut Hoochend over. Laat dat nou krekt ok ut plak weze dêr’t Tilroe de kommissy al op wiesd had.

Het de Sneker fonteinkommissy oait een kear bij de buurtbewoaners langs weest om te fragen wat sei der fan fonnen? NEE dus!

Het de fonteinkommissy sich oait affraagd wat ut oarsprònklek doël fan de 11Fountains was? Namelek ‘traffic gereren op plaatsen waar nog niet zoveel toeristen komen’.

Hoe is ut dan mogelek dat in Sneek de fontein komt op un plak dêr’t de measte toeristen al komme?

Weet de kommissy wel dat der nòch gyn tien jaar leden deur de toenmalege gemeente Sneek un heel fast poton op ut Hoochend anleid is om fan dêrút un fraai frij útsicht naar de Waterpoort te hewwen?

Wat seit de kommissy: plaats dêr in ut kòlkje mar un fontein fan 4 meter!

Waansin!

Gemeenteraad SWF

Op donderdach 26 jannewary j.l. het de gemeenteraad fan SWF instemd met de anfaarding fan de ses fonteinen in Súdwest.

Eigenlek te idioat foar woarden dat un overgroat deel fan de gemeenteraadsleden ‘ja’ seiden teugen de komst fan ses fonteinen toen der twee ontwerpen nòch nyt eens bekend waren! Sterker nòch in ut foarstel staat letterlek:

‘Zonder het ontwerp is een discussie over de locatie, of over de inpassing van het kunstwerk, lastig te voeren.’

Nafraach bij gemeenteraadsleden leart mij al gau dat se totaal nyt weten wêr’t ut dosier 11Fountains over gaat. Se kenne de kunstenaars nyt, wete nyt wat foar kunstwerken der fan de ‘tòpkunstenaars’ afkomstech binne. Hewwe noait an ’e befòlking fraagd òf se dy ses fontyeinen wel wille en wêr’t dy dan staan mutte.

Dat wethouwer Mirjam Bakker (D66) de petisy teugen de komst fan de fontein bij de Waterpoort annimt, falt har te prizen. Dat se ferfòlgens de honderden handtekeningen an Ale Bok overhandegd met ut fersoek ‘om de plaats nog eens te heroverwegen’ fyn ik un bitsje laf.

De wethouwer en de gemeenteraad hadden lústere mutten naar wat de betrokken (oud-)Snekers fan dizze hele fonteinsoap fine. Mar nee hoar, ut is afskúven. Anna Tilroe seit dat de kommissy ut plak bepaald. De wethouwer wil de selfbenoemde kommissy nyt affale en seit eksakt utselde.

En ut overgroate deel fan de gemeenteraad, met ut CDA en de FNP foarop, sat der bij en keek der na. Hoe su wij lústere naar oans burgers?

Ondertussen

Ut is nou anderhalve week leden dat de gemeenteraad over de fonteinen fergaderde. Ondertussen het de fonteinekommissy wear bij mekaar weest. En hou je fast: de fonteinekommissy het besloaten om adfys in te winnen bij un professionele òrganisasy!

Aflopen week staan de omwoanenden fan de beoogde fonteinen in Workum ok al op ’e achterste poaten.

En in Drielst krij ik fan un fonteinekommissy-lid te horen dat der op syn sachtst seid nyt ‘eensgezindheid binnen de groep is’.

Wie het hier eigenlek de rezjy nòch in hannen?
 
4 febrewary om 16:29
 
Hotel-Restaurant Bonnema in de steigers





Sneek - Als U zegt van Hotel-Restaurant De Daaldersplaats in plaats van Bonnema, dan rekenen we het ook goed. Immers het aloude in Amsterdamse School opgetrokken horeca-etablissement droeg tot voorkort deze naam, waar vroeger de familie Bonnema de scepter zwaaide.

Het pand is inmiddels in handen van Fries Trading, de vastgoed BV van Merward Syperda uit Sneek. Volgens welingelichte bronnen wil Syperda in het gebouw een aantal appartementen vestigen. Vandaag is het pand in de steigers gezet en wordt het exterieur binnenkort schoongemaakt.



 
3 febrewary om 17:22
 
Foar de hemelpoort linksaf slaan…





Fanmiddach wear even in ut foarpòrtaal fan de hemel weest. Un bysonder gesprek, om myn part noëme je ut un interview, met un fantastise frou had. Beppe Beest noëmt se harself en dêr sêge anderen dat ok mar teugen har. Lia, su hyt se offisjeel, mar iedereen seit dus Beppe Beest. Dêr sit wel un heel ferhaal achter hoe't sij an dy naam kommen is.

Dy geskiedenis mocht ik fanmiddach o.a. hore en ik foël mij dan ryk. Smoarryk gewoan. Oars as oars. Ja, dat is Beppe Beest. Ik laat ut ferhaal nou earst besakke en werk ut later út, dan komt ut altyd goëd.

Een ding wil ik dan al fast dele út dat groate coverferhaal foar GrootHeerenveen. Over at we de Doadsrivier oversteke salle en foar de poorten fan de hemel útkomme.

Wat dan te doën?

‘Net nei binnen gean’, seit Beppe Beest. ‘Nee, jonge, ik doch wol in briefke yn dyn kiste, in koarte rûtebeskriuwing. Moatst foar de himelpoarte linksaf slaan. Dêr is in moaie kroech mei allegear aardige minsken. Dêr kinsto wol tusken. Siz mar dat ik it sein haw. Beppe Beest.’

Kiek dan kan myn dach nyt mear stukken!
 
2 febrewary om 16:54
 
Nostalgise Sneker panelen Marian de Vries in Restaurant Stoof





Binnenkort opent Restaurant Stoof har deuren op ut Groatsaan in Sneek. Al un paar kear even naar binnen an ut gluren weest. Dêrbij fielen mij de prachtege nostalgise panelen op dy't op de muren in ut etablissement anbrocht binnen. Na enech speurwerk kwam ik der achter dat se maakt binne deur Marian de Vries.

Fanmiddach hew ik un interview met de kunstenares út Hommerts had. Fòlgens mij het Marian nyt half in de gaten hoe goëd se is. (H)earlek nuchter f'ral! Ja, dat is ut loof, nuchter! In de kommende papieren GrootSneek is ut interview te lezen.

 
2 febrewary om 14:09
 
Jaap Mulder & Sons in kerkje Goënga





Goënga – Op Zondag 19 februari spelen Jaap, Ruben en David Mulder hun nieuwe muziektheaterprogramma ‘Vaders en Zonen’ in het kerkje van Goënga.

Na de indrukwekkende voorstelling “Vladimir” brengen zij dit jaar een geheel nieuw programma. Een kale pa en twee knappe zonen gaan op zoek naar anekdotes over vaders en zonen. Deze verhalen, gekruid met ironie, melancholie en humor, zijn soms autobiografisch soms universeel. maar altijd herkenbaar. De teksten zijn onder meer van Theodore Roethke en Jaap Mulder. De muziek is geschreven door Jaap en Ruben Mulder.

Mooie luisterliedjes worden afgewisseld met rebelse songs en virtuoze folk-pop en vallen op hun plaats in uitgekiende arrangementen. De meer dan 30 jaar ervaring van oude rot Jaap (frontman van Di Gojim), de onbevangenheid van de jonge pianist Ruben en drummer David vormen een solide basis voor virtuoze instrumentale muziek

“Jaap Mulder verstaat de kunst om muziek te maken in zijn originele functie van verhalen vertellen, het vertolken van menselijke emoties en het brengen van troost”(recensie Algemeen Dagblad)

 
1 febrewary om 18:00
 
Ach so...