dagboek > overzicht
Dagboek mei 2015Bekiek hele maand 
 
13 mei om 20:11
 
Het pluis & niet pluisgevoel van de Sint Antonius Zorggroep





“ De Verpleegkundige en Verzorgende Advies Raad van de Antonius Zorggroep zou het heel bijzonder vinden als u bij de start van hun themamiddag een gedicht zou willen voordragen.

Een gedicht gericht aan de verpleegkundigen en verzorgende van het Antonius Ziekenhuis en Thuiszorg Zuidwest Friesland. De themamiddag staat in het teken van de landelijke ‘Dag van de Verpleging’ die weliswaar op 12 mei is maar door omstandigheden is de themamiddag naar 13 mei verplaatst. “

Bovenstaand mailtsje kreech ik un antal weken leden toemaild en ik bin dus op ut fersoek in gaan. Fanmiddach un prachtmiddach had tussen hoofdsakelek frouwen dy’t werksaam binne as ferpleechkundege en fersňrgende fan oans Sint Antonius Sikenhús en Thússňrch SWF.

De VVAR is un onafhankelek adfys-ňrgaan fan de Raad van Bestuur en adfiseart fanút inhoudelek/fersňrgend perspektyf. Su geeft de VVAR adfys op ut gebied fan kwaliteit en feilechheid. De VVAR behartegt gyn persoanleke belangen.


Dokter Jan Paul Verdenius





Oans oud-húsarts, dokter Jan Paul Verdenius hield un prachtege rede over wat hij su moai noemt ‘ Het puis/niet pluisgevoel ’.

“ Als jij als verpleegkundige of arts een niet-pluis gevoel bij een patiënt hebt, dan is dat in 80% fan de gevallen terecht. Bij een pluisgevoel is dat percentage zelfs 90% ”, zo beweerde dokter Verdenius.


Het is een wetenschappelijk onderzochte valide systeem 1-denkmethode. Denk maar aan de moeder die om de drommel wel in de gaten heeft wanneer haar kind echt ziek is. Je moet zo’n gevoel serieus nemen en niet schromen dit in te brengen bij een verwijzing”, hield de húsdokter syn gehoar foar. “Peilers zijn ervarings- en contextkennis. Er is een voortdurende wisselwerking met systeem 2, dat uit gaat van checken, analyseren enzovoort.”


Dr. Harry Molendijk





Na dokter Verdenius foerde kinderarts dr. Harry Molendijk ut woard. Ok hij kwam met un glashelder ferhaal, ok foar de leek over ‘ kwaliteit vanuit patiënten perspectief ’.

Uteraard ging Molendijk op de bewearingen fan syn foarganger in. Hij nuaansearde hier en dęr, mar ok dizze dokter onderstreepte ut belang fan ‘pluis-en niet-pluisgevoel ’.

Ferder hield Molendijk syn gehoar foar ‘dat je als kleiner ziekenhuis altijd onder een vergrootglas ligt ’. Ok hecht Molendijk groat belang an positieve berichtgeving in de pers at ut gaat over saken dy’t in un sikenhús goëd gaan. “ Mar wees ook open over medische missers ! ”

Molendijk had ferder moeite met de naam VVAR. “ Hoe je je noemt, maakt hoe je het leest. Een advies is te vrijblijvend. Verpleegkundigen laten veel minder hun stem horen dan doktoren! Bedenk een andere naam! ”

Fan de 1100 werknimmers út de sektňr waren der fanmiddach su’n fyftech anwezech. Dat is mar un ferrekt klein bitsje.

En om nou te sęgen dat ik ut idee had dat de direksy fan ‘ De Verpleegkundige en Verzorgende Advies Raad van de Antonius Zorggroep ’, un warm hart toedraagt?? De direksy skitterde deur afwezechheid!

En un dergeleke fergadering ‘ in de baas syn tiid bijwoane ’, sat der ok al nyt in. Ik fon ut fanmiddach un hele interessante bijeenkomst.

Ik sal sowieso de aktiviteiten en ontwikkelingen rond oans (!!) sikenhús op’e foët fňlge, want ok hier geldt ut puis- & nyt-pluis gefoël!!