| |
 |
7 jannewary om 19:01 |
| |
Ouwe medisinen
' Hoe gaat ut met dy?' Dy fraach krij ik úteraard nňch alle dagen, helemaal tidens bijeenkomsten as un Nieuwjaarsresepsy. ‘ Astou dęr op ut poadium staatst te swetsen en te swearen, kanst ok wel hast wear an ut werk…’, is dan ut adfys fan sommege lui. Dat ferskillende learlingen mij fia social media frage ' wanneer munheer ( ! ) weer op school komt ' is overigens wel stimúlearend!
Dat ik wear an ut reguliere werk kan, is yts dat ik nňch altyd self bepaal! Nou su!! Na 36 arbeidsame jaren sonder oait langdurech siik weest te hewwen ( ' het is genade myn jong ', sú myn moeke saleger wel seid hewwe ) durf ik suks wel te sęgen.
Ondertussen al wear un piltsje minder en dat geeft un goëd gefoël. Ut is trouwens te gek foar woarden hoefeul medisinen je overhouwe en dy’t je nyt mear brúke.
Was ut foarheen nňch su dat je ouwe medisinen wear bij de apoteker inlevere konnen, teugenwoardech mut je met ut ‘ chemys affal ’ naar de miljeustraat.
Nou siën ik dat de measte męnsen nňch nyt doën, met un paar doaskes pillen naar de Rondwech fan Sneek riden, un kertier in de file staan en dan de overbleven chemise rotsoai anbiëde bij ut loket fan de miljeustraat. Geef mij ut ouwe systeem mar teruch węrbij’t je de medisinen simpelwech bij de apoteker inlevere konnen.
Mar sulang’t de apotekers gyn redeleke fergoëding krije foar ut innimmen fan’e ouwe medisinen, bin ik bang dat der heel wat chemise affal in de WC-pňt ferdwynt. Minne saak!
Wim Walda skreef der oait al us un moaie kollum over. Siën op www.grootsneek.nl en wel op 10 april 2013. En om nňch antwoard te geven op’e fraach hoe’t ut met mij gaat: ik klim langsem bij de terp op, mar sykte komt te peard en gaat te foët! |
| |
