| |
 |
10 mei om 21:00 |
| |
10 mei is un datum dy't ok bij mij as na-oarlňchs kyn un bepaalde lading het. De infal fan de Dútsers in Nederlaan, disse dach 64 jaar leden, is hast letterlek un męnseleven leden. Bij oans op de lagere skoal, earst de Eben Haëzer en later de Groen van Prinsterer, wurde der un soad over de Tweede Weareld Oarlňch ferteld. Meester Andela kon werklek prachtech fertelle. Of is ut un ideaalbeeld, kleurd deur de tied? As jonkje las ik de boeken fan Anne de Vries 'Reis door de nacht', dry delen, stukken.
De boeken fan De Vries, staan nau nyt bepaald as jeugdliteratuur bekend. As kyn maalden je dęr nyt om, je lazen over WO II as was ut un spannende episoade út de geskiedenis. Later, toen ik wat ouwer was, las ik dy boeken nňch us, en fon der gyn klap an. Un ontspanningferhaal dat gebrúk maakt fan oarlňchsęnnes om ut geheel spannender en avontuurleker te maken. Su ongefear.
Fanavend hew ik even in ut boek 'De waag staat in brand', Sneek 1940-1945, omsneupt. Un goed boek, met unike illustrasy's. De research ( su staat ut in ut kolofon ) foar dit boek was fan H. van Amstel en Alice Booij het ut bewerkt. In ut boek beskriëft ene mefrou L.Bos, dy't toen an de Ouwe Koemerk woande, de binnenkomst fan de Dútsers in Sneek su: "Ik was tien jaar toen de moffen zomaar ons land binnenvielen. Met groene, gekke auto's en paarden stonden ze rijen lang op de Singel en de Lemmerweg. Ik vond het best spannend. Er was één Duitser die speelde op een heel klein mondharmonkaatje dat hij in zijn mond hield. Er kwam nog een goed geluid uit ook."
Dat was 64 jaar leden.
Fandaach staat in de LC un foto węrop te siën is hoe't un doadsbange naakte Iraakse gefangene bedreigd wurdt deur twee Amerikaanse legerhonnen.
Ut is fandaach 10 mei 2004, 64 jaar na dato en de oarlňch is nňch nyt foarbij. Nňch lang nyt.
Bin ik wel un na-oarlňchs kyn? |
| |
