dagboek > overzicht
Dagboek augustus 2019Bekiek hele maand 
 
8 augustus om 21:42
 
Fanavend in Franeker





Haré Franekers

Dach Rotary minsen! Fanavend, un dikke week na de 164ste PC mach ik op fersoek fan de foarsitter fan de KNKB Wilgle Sinnema un kaats leketoespraak houwe. Over dy PC fan foarege week kom ik aansens wel teruch. Ik wil nou graach earst met jum teruch in de tiid, eksakt 28 jaar leden om krekt te wezen. Toen wurdde der fan mij al un ferhaal públiseard over ut kaatsten, over Koaning Durk om krekt te wezen. Dat wú ik graach met jum dele, omdat ut un bitsje illústratyf is over myn kaatsferleden.

Koaning Durk

Ut is somer ’91 en ut gras kraakt as Crocky Chips. Ut San Siro stadion fan de Hommertser Jutryper Voetbal Combinatie lei der ferlaten bij. In ut ballehòk strúnt un fitale midlifer wat tussen de oranje pilonnen om. Ik ken de man nyt. Hij het un moaie prúk haar met un grappech peper- en sout- beardsje. Ik groet fryndelek met ‘ghoi’. ‘Goeie’, òf suks dat der op liekt, grommelt hij.
Un halfuur later seit hij mear at hij op’e middenstip fan ut hoofdfeld syn doëlstelling an’e HJSC seleksy foar ut kommende seizoën bekend maakt: “…en sa’k sei, it earste plak is aardich, mar it giet my derom dat jim wille belibje oan it spultsje.”

‘Foute boël’, denk ik. Watfoar nieuwe trener seit nou dat ut earste plak ‘wol aardich is’. Harrekrasje het dy kearel wel in’e gaten dat hij hier bij ut roemruchte HJSC onder kontrakt staat? Weet hij wel dat HJSC de klub fan Haayke Wittermans is, dy’t oait de nòch roemruchtere foetballers fan Urk alle kleuren fan’e regenbooch skiete liet? Akkoart, dat is hast un kwart eeuw leden, mar tòch.

Ik fraach nyt eens mear naar de man syn naam. Se mutte ut de earste tiid mar even sonder mij doën. Trouwens de earstkommende saterdagen wurdt der deur de ekstreme droogte un algemene speulferbòd oukondegd. “Hest ut gesoademiter al. Un nieuwe trener en futdaleks gyn foetballe.’

Later at ik Willem fan Joke teugenkom fertelt dy mij dat oans nieuwe trener de oud-kaatser Durk Talsma is. “Hij hat kening fan’e PC west’, foegt Willem der an toe. Ut seit mij écht gyn malle moer. ‘k Weet wel dat un andere kaatser, un nòch feul groatee koaning fòlgens Willem, ‘ene Johannes Brandsma, der op’e laatste foetbaldach fan ut seizoën ’83-’84 mar liefst 4 inskòpte bij oans kepper Rinke de Groot. Aardech foar dy koaningskaatser en ut Sexbierrumer AVC, mar HJSC degradearde dy saterdachs moai naar de kelder fan ut FVB-amateurfoetbal. Ut Friesch Dagblad kòpte dy maandachs treffend: ‘HJSC dupe van Johannes Brandsma’.

Sinds dy swarte saterdach grieme de groënwitten nòch altyd in’e tweede klas onderoudeling om. Al hyt dat nou su moai ‘de zesde klasse KNVB district Noor’. Praat mij nyt fan ‘De Brand’ en al dy andere helden op sokken, dat fòlk mut moai in ut perk bliëve.

Durk Talsma, hier bij oans sêge se altyd fan ‘Tolsma’, mach dus in wezen de ròtsoai oprúme dy’t Johannes Brandsma in ut foarjaar fan 1984 met syn kwarttrick feroarsaakt het. Mar de ene kaatser rêde nyt op wat de andere kaatser op syn geweten had. Sterkernòch, Durk Talsma sú ut middelpunt wurde fan de groatste rel dy’t HJSC oait in syn bestaan metmaakte.

Wij skriëve desember 1993, Durk Talsma staat foar ut derde seizoën an ut trenersroer bij HJSC. De súksessen bliëve út, de onfrede nimt toe. De roddelerij over de Weidumer Talsma in’e Hommertser dòrpskroech is nyt fan’e lucht. Ut bestuur fan’e plaatseleke foetbaltròts nimt gyn halve maatregels. Watte?! Op treningsavenden lêge goedens fan hun ferstopt in ’e strúkjes om ut treningsfeld, om te siën en te hoaren òf dy Durk inderdaad su’n autoritêr is at der seid wurdt. Mar omdat ut herst is en de bladers nyt an mar onder de strúken lêge, falle de strúkrovers al rap op. Durk mach ut dan wel us in’e ruch hewwe, an syn ogen mankeart um niks. Dúvels, dwars deur alles heen is hij om su’n bitsje fertrouwen in syn funksjonearen as foetbaltrener. De koaning fan froeger wurdt deur de blauwe jeiter haald. Der onstaat un diskussy, skellerij, de spòrtsjoernalist fan ut Sneeker Nieuwwsblad bemoeit um der met, instuurde stukken fòlge.

Kòrtom un groate gekkeboël, ‘sa kwea as’t mar kin’, seit Willem. Ut bestuur raakt ferdeeld, de ene helt driicht met opstappen, de andere helt bliëft achter de trener staan. Foar ut earst in de geskiednis fan HJSC wurdt der un bútengewoane ledefergadering beleid. HJSC staat op springen, de leden hewwe ut amper in de gaten. At de krúddampen optròkken binne wurdt besloaten dat Durk Talsma ut seizoën ‘gewoan’ oumaakt.

Wat ik mij nou na al dy jaren na dato in alle goedechheid oufraach: ‘was/is dy Durk Talsma nou werklek su’n onkommunikatyf onmêns?’ Ik durf der gyn útspraak over te doën, ik ken de man nyt. Mar ik weet wel dat besúden Sneek der gyn grevel respekt was en is foar kaatskoaningen. De wardearing ontbreekt doad-eenfoudech, wat dat betreft binne wij in Sneek en omgeving gewoan kaatsbarbaren, hufters in ut kwadraat. En Durk? Wúst ut oans wel fegeve?

En nou hast 30 jaar later staan ik hier in ut Mekka fan de kaatsspòrt en mocht ik ondertussen al 3 kear un PC metmake.

Over dy belevenissen wú Wigle en jum dus ok mear hore. Ik doën dat foar de fúst wech, ut is allemaal tefeul. Te groats ok. Jum hewwe hier met dy PC goud in hannen met wat wij in Sneek met de Sneekweek hewwe! Allienech jum en wij beseffe oans dat soms nyt goëd genoech. Je mutte hore wie ut seit!

PS

Foardat ik met ut ferhaal begon, hew ik earst nòch wat ferteld over un kaatsbaltsje dat ik mbij mij had. Un bysònder kaatsbaltsje omdat hij oait maakt is deur Izaäk de Haan, de fader fan myn maat Josse. Ik fon dat un moai earbetoan foar de family De haan!

En ferder bin'k nou klaar met de Sneekweek. Ut was goëd su!