|
|
10 júny om 17:04 |
|
Eén fan myn kollega's is F., un poerbęste fent. Un op en tňp Sneker. Un Noarderhoeker. Fanmňrren fytste F. wear naar skoal. Onderwech was ie wat in gedachten weest. Op'e Lemmerwech sloech ie linksou, sonder út te kiken. Sat ie bijna boven op un auto. De automobilist, un beroepswerkloaze, deed ut rútsje naar onderen en begon te skelle. " Hé, skele kanst dyn klauwen nyt útsteke?!" F. sach metien wie de bestuurder was en sei sonder te ferblikken: " Soademiter op je, dou hest dyn hele leven nňch noait un haan útstoken!"
Kyk, dat is wat ik bedoël met 'in ut Snekers kanne je gyn ferstňppertsje speule, ut is straattaal, ut is dúdlek'. In dit ferbaan is ut wel aardech om ut folgende haanútsteekfers te sitearen. Ut staat in myn bundel 'Je mutte hore wie ut seit'.
Bellehaanútsteke
wij konnen syn echte naam nyt iens fytsende man in brúne learen jas
mar hij deed altyd wel moai wat wij seiden:
‘ belle haan útsteke! ’
soms wel dry kear achter mekaar
|
|