dagboek > overzicht
Dagboek júny 2013Bekiek hele maand 
 
16 júny om 12:27
 
PanTeater





PanTeater. Sufeul te skriëven, sufeul te fertellen, wat overbliëft is de herinnering! Ut is foarjaar 2010, op 14 mei ( dachboekskriëve geeft mij nyt allienech struktuur mar ok izersterk geheugen op papier ! ) om eksakt te wezen.

Ik bin op’e Lemmer om un interview foar de Friesland Post over ut skútsjesilen te skriëven. Dęr kom ik Cor Reijenga ok teugen. Cor is foarsitter fan Stichting de Sneker Pan, dy’t mij fertelt dat in 2013 ut Sneker skűtsje 100 jaar bestaan sal. Of ik ok un aardech idee hew om dat júbileum te fieren.

Cor en ik prate over ferskillende mooglekheden en één dęrfan is kontakt te soeken met Toanielselskip Teater Snits. ‘Sú un openluchtspel ok wat weze…’ Nňch dyselde avens soek ik kontakt met frynd Willem van Netten en doën um ut foarstel an de haan. Willem is futdaleks entűsiast en soekt kontakt met ut bestuur fan de Sneker Pan. De rest is bekend, ut PanTeater wurdt oprichten en de aflopen weken is der werklek un fantastise prestasy delsetten deur tientallen frijwillegers. Minsen dy’t an ut Iepenloft Teater metwerkt hewwe ferkearden in euforise stemming. Ut públyk dat getúge was fan de foarstellingen an de rane fan de Meer het met folle teugen genoaten.

Gisteravend bin ik foar de tweede kear weest. Nee, nyt om ut hele stuk wear te siën ňf te resęnsearen, mar om sfear te proeven. Ut stňrmde an de Meer, un écht ‘ horrorfoarjaar ’ ( copyright Jan Bargboer ). Ik hoarde tussen ut klapperen fan ut seildoek flarden fan de dialogen fanou ut megamoaie toneel. Ik sach de kontoeren fan de Sneker Pan. Allemaal op afstaan, mar freeslek dichtbij. Nou us nyt met de neus foaran. Ut kan!


Tien minúten foar de slotsęne socht ik bewust regiseusse Wiesje Jansma op. Ik observearde har terwyl sij in folle konsentrasy ut hele spul fňlgde en węr noadech fia moderne hulpmiddels anwizingen gaf. Rustech, resolút en wel overwogen. Wat un krachtege persoanlekheid, wat un mňnsterfrou achter ut hele gebeuren.

Om eksakt 23.18 uur daverde ut applaus fan de opnieuw folle tribúne. Even raakte ik Wiesje an en sagen we mekaar recht in de ogen. Se glimlachte en ik sei allienech BEDANKT!

In de populieren rúsde de wyn. Ferdomme Willem wat mis ik dy op sukke momenten!