| |
 |
3 mei om 11:09 |
| |
Emotionele 4-mei lezing van Frits Barend in Sneker Martinikerk
De bekende journalist Frits Barend (1947) verzorgde gisteravond de 4-mei lezing in een volle Martinikerk van Sneek. De avond werd aangeboden door de Odd Fellows Sneek in samenwerking met de Werkgroep Spirit van de PKN-Sneek. Dat de 4-meilezing ( vorig jaar voor het eerst georganiseerd) nu op 2 mei plaatsvond is een gevolg van de vele activiteiten die er met name vandaag, morgen en overmorgen in Sneek plaatsvinden georganiseerd door ‘Sneek viert 80 jaar vrijheid’.
Wim van Driel, van de Odd Fellows gaf in zijn openingswoord aan dat ‘vrijheid niet vanzelfsprekend en nooit genoeg benadrukt kan worden’. Nadat organist Bob van der Linde opende met een Joods feestlied, Hava nagila (‘Laat ons gelukkig zijn’) kwam Frits Barend aan het woord.
Frits Barend zette meteen de emotionele toon door te vertellen dat hij ‘Hava nagila’ nog nooit in een orgelversie had gehoord en ‘eigenlijk de neiging had om met de aanwezigen te gaan dansen’.
Vervolgens vertelde bekende journalist het familieverhaal van het gezin Barend. De Joodse ouders van Frits Barend overleefden samen met hun zoontje Bert de oorlog bij het kinderloos echtpaar Jelle en Jeltje de Vries-Haga in Oudega ( toen nog gemeente Hemelumer Oldeferd).
‘Goed’ en ‘fout’
Dat begrippen ‘fout’ en ‘goed’ lastig zijn als het over oorlog gaat maakte Frits Barend duidelijk met het volgende verhaal.
"Mijn moeder leerde mij altijd: denk niet in groepen, maar in mensen. Nadat een Nederlandse buurvrouw zijn ouders verraden had, redde een Duitser hun leven. Het gebeurde nog in Amsterdam, waar mijn ouders en mijn broertje woonden. De Duitse soldaat loopt naar boven, doet de zolderdeur open en kijkt recht in de ogen van mijn moeder, die zich in een kledingkast had verstopt. Hij doet de zolderdeur weer dicht, doet de andere deur open van de kamer waar mijn broertje in bed ligt, en gelukkig niet huilde. Ook deze deur deed hij weer dicht. Dan loopt hij naar beneden. 'Nichts gesehen, kein Juden hier.’ De buurvrouw wilde het nogmaals proberen maar de Duitser herhaald nogmaals ‘kein Juden hier’.”
Volgens de spreker gaat iedere vergelijking met de Tweede Wereldoorlog mank en hij voelt het als zijn plicht om de exclusiviteit van de 4 mei herdenking in stand te houden. Donderdagavond botste de sportjournalist met oud-minister Hedy d’Ancona ( ook zij heeft via haar vader een Joodse achtergrond) heftig met elkaar over de Dodenherdenking. Dat gebeurde aan de talkshowtafel van Bar Laat. D’Ancona spreekt op de alternatieve dodenherdenking in Den Haag. Frits Barend sprak er gisteravond opnieuw zijn afschuw over uit. “Een jaar telt ruim 525.000 minuten, gun mij dan twee minuten om stil te staan bij de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog…”
Band met Friesland
Door de onderduik tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft de familie Barend een bijzondere band met Friesland gekregen. Friesland voelt voor de overlevenden van de familie Barend aan als een warm bad. De persoonlijke emotionele verhalen van Frits Barend kwamen zeker binnen gisteravond. Frits zijn moeder werd begin 1945 nog opgepakt en naar Westerbork gebracht. Doordat de transporten naar de vernietigingskampen waren gestopt kon zij na de beëindiging van de oorlog herenigd worden met haar gezin. Over die razzia vertelde Frits Barend ook nog een aangrijpend verhaal.
“Mem zei op haar sterfbed: ik ben bang dat de duivel me haalt. Ze had een schuldgevoel omdat ze mijn moeder tijdens een razzia niet uit de handen van de Duitsers kon houden. Moeder werd overgebracht naar Westerbork waar ze later werd bevrijd. Ik zei tegen mem: je hebt het leven gered van mijn ouders en mijn broer Bert, heit wacht in de hemel op jou. Toen glimlachte ze en diezelfde nacht overleed ze.”
Juist door al deze persoonlijke verhalen te delen kwam de geschiedenis van Jodenvervolging heel dichtbij. De waardevolle avond werd afgesloten met een prachtige orgelsonate van Felix Mendelssohn Bartholdy en Bach’s Air door Bob van der Linde. Tineke Hoitema deelde na afloop namens de organisatie, bloemen en cadeautjes uit aan Frits Barend en Bob van der Linde.
 |
| |
