| |
 |
29 augustus om 18:39 |
| |
Anske Smit: Het Hylpers is mijn zieletaal!
"Hylper Anske Smit uit Sneek is een kleurrijke persoonlijkheid. Met z’n doorgaans wapperende witte haardos is hij nog altijd een kind uit het tijdperk dat bekend staat als de reuring Sixties van de vorige eeuw. Een gesprek met Anske, we kennen elkaar uit de dichtersscene van Sneek voor zover die er is, is nooit saai. Altijd is er wel een bijzonder verhaal of een mooie anekdote die Anske wil delen met z’n gesprekpartner.
Friese staartklok
“Mijn moeder, Ymkje van der Kooij, die liep tegen de 40 en ze had een dochter van 12 jaar. Mijn zus Aagje Jantje Smit. Moeder had een niet te onderdrukken gevoel dat ze nog een kind wilde. Voor mijn vader hoefde dat niet zo, want die had genoeg aan het sociale leven van Hindeloopen, maar om van het ‘gezeur’ af te zijn kwam hij met een voorstel: ‘Jij een kind, dan wil ik ook wat. Ik heb een hele mooie Friese staartklok gezien in Hemelum. Jij een kind en ik een klok!’ Moeder ging akkoord met de deal en ik werd op 29 oktober 1950 geboren kijk daar hangt de klok! En op mijn geboortekaartje staat ook een afbeelding van een Friese staartklok..."
Su begint bovenstaand interview dat ik kňrtleden met Anske Smit had. Ut hele stuk staat te lezen in de papieren ferzy fan GrootSneek, dy’t fandaach bij dúzenden minsen in Sneek & SWF op de kokosmat ploft. Ok ut onderstaand fers fan Anske is bij ut interview plaatst:
Testament fan in Haivenbôrn.
Op 'e haiven, der ys
Myn bestaen fergeenzen,
Nougentin wied yk.
Yk slopte yn in hűűs
Mei in bretsen kappe,
Op de haichste ferdęping.
De reddingsboat lôi oen,
Fôr myn rúte.
Alle iënden jooch
De likje Stea
Him del, oen it rűzjen
Fan de baeren
Van de ââlde Sea.
Ja, nougentin wied yk en klaiverjaste
Mei Wieringer en Lemster fiskers.
Ję kômen út de kčald mei
Ňren en aichhieren fol saalt.
Ję freeten hűmpen rââuwe fisk
De kafees epen
Oent iëns člvenen.
Ââlde frygesellen oen
In rűnde brúne taffel.
In jűkboks yn 'e hook,
Sââlte aapjes en
Geile Dútse fantjens,
Ach, dot stekken
Fan de kaarten,
Mei swikken en klaiverjassen
Waen yk altyd.
Dernei, môrns betiëd
In skofjen yn de leugenbank.
Dot tempeltjen fan ferkňkering.
Skreauwende patatmókken
Langs 'n ferlotten skeepedyk.
Fanút 'n griize Sea
Langs de Graet Serke,
Stoët it sââlte wčtter
Oer de glysterige gloeiing.
Langs swŕtte bręgen,
Basââlten, bótten en bleien
Yn de fiskôfslach,
Geeng ek it haivenbňrn
Üt de sixties staedichoen ferlónd.
Yn likje streetjes wiis worden.
'n leste blik oer de mör.
Oen de kyme fan it Noarden
Leit de űnsichtbere stréap
Fan in tňkomst
Anske Smit
Ut wurdt tiid dat der un poëzybundel fan dij komt Anske!
|
| |
