| |
 |
27 desember om 18:58 |
| |
Ferwondereing
gisteravend toen alles nňch dúster was
-selfs de maan had um ferstopt-
deden we tegare un eksperiment
hij op sokjes in ’e deuropening
pake met ut kleurege bekerke water
dat nňch rimpelde as un binnensee
op ’e kouwe wintertegels
fannacht as wij onder ut warme dekbęd
krúpe as Wilhelmina-park-marmotten
beweegt ut water fast en seker nyt mear
fertelde pake nňch as un ferhaaltsje
foar ut slapen gaan
fanmňrren stonden we tegare in ’e deuropening
tiktestou met dyn wiesfinkerke
foarsichtech teugen ut flinterdunne ies
ut water dat gyn water mear is
we seiden niks
we keken allienech mar
en in dat stille moment
wurdde de weareld even nieuw
namstou ut miny-skoske
tussen dyn melktanden
en ut kraakte
ferrekte fers
 |
| |
