| |
 |
30 september om 17:07 |
| |
Ferbňrgen groën
De titel fan un kuier langs de Haarlemse Hofjes is ‘Verborgen Groen’, en dat dekt de lading aardech.
Nadat ik sundachmiddach al dravende deur Haarlem ging (sięn ut dachboekstukje fan gister), was ut maandachmňrren tiid om de stad fan un andere kant te bewňnderden en dat gebeurde dan ok met bovennoemde kuier.
Wat un machtech moaie stad is Haarlem en de Hofjes fan ’e Noardhollaanse hoofdstad is écht indrukwekkend.
Wech fan alle jachterij, tiid foar besinning op un doadgewoane maar fraaie maandachmňrren eind september.
Dit las ik over de ‘Hofjes in Haarlem’ en maakte un moai swikje foto’s fan al dat moais. Ik deel der un paar fan.
“Hofjes zijn een echt Nederlands verschijnsel. In Haarlem staat het oudste hofje, uit 1395, maar ook Amsterdam, Leiden en andere steden hebben hofjes. De hofjes waren in al hun eenvoud een goede vorm van bejaardenzorg. Oudere weduwen of ongehuwden woonden gezamenlijk op één terrein, waar ze niet vereenzaamden, in een tijd dat overheidssteun nauwelijks bestond. In de 17e eeuw telde Haarlem maar liefst 40 hofjes. Tegenwoordig zijn het er 22.
Bewoonsters
De arme bewoonsters kregen tegen een bescheiden betaling huisvesting, een maandelijkse toelage en turf voor de verwarming. Daarnaast kregen ze onder andere boter, gort, medische verzorging en wanneer een bewoonster kwam te overlijden, een nette begrafenis. Voor de bewoonsters zijn de hofjes door de eeuwen heen van groot belang geweest.
Oprichters
De hofjes in Haarlem werden gesticht door vermogende lieden. Deze weldoeners bewezen met de sociale woonvoorziening niet alleen de stad een dienst, maar ook hun familie, omdat zij meestal de familienaam verbonden aan het hofje. Er zijn ook hofjes opgericht na het overlijden van een weldoener, met het nagelaten vermogen. Het Teylershofje is daarvan een bijvoorbeeld, opgericht uit het vermogen van Pieter Teyler. Er zijn ook hofjes gesticht vanuit een kerkelijke gemeenschap, zoals het Luthershofje.
Hofjes anno nu
In de 20e eeuw werden verschillende hofjes gerenoveerd, omdat zij niet meer aan de moderne wooneisen voldeden. Twee huisjes werden samengevoegd tot één woning, er kwam stromend water, turf werd vervangen door gas en kaarsen door elektriciteit. De hofjes worden nog altijd voornamelijk bewoond door alleenstaande vrouwen van vijftig jaar en ouder.
 |
| |
