| |
 |
18 september om 18:53 |
| |
No Surrender
Foarege week songen we met enkele fan’e ONS Old Skoal mannen nňch ut wonderskoane liet ‘De drre vlakten der woestijnen…’ Dat sit ergens dyp fan binnen bij un soad Nederlanders fan ut houtsje opslagen. Un ander levensliet fan mij is NO SURRENDER fan’e Nederlaanse rockgroep Kane.
No Surrender
I was up, I was down,
I felt almost everything.
I was lost, been around,
still no hardly anything
get my feet on the ground
and the heart of everything (It's just the way that I want it)
It's just the way that I want it
Like a shark, for the bait.
You have been always waiting there.
Everytime, just too late.
Now at last you're standing there
What a fool what a shame
and the heart of everything (It's just the way that I want it)
It's just the way that I want it
Tonight's the night
Time to leave the pressure behind
There's no surrender, no
In the heart, at the root,
There's always something now.
In disguise, understood,
And the blame for someone else,
The time I will find
Was the heart of everything (It's just the way that I want it)
It's just the way that I want it I don't know why
I guess it's just a matter of time
But there's no surrender, no , no surrender.
It's just the way that I want it
Tonight's the night
Time to leave the pressure behind
There's no surrender, no
There's no surrender, no
There's no surrender, no surrender
I was up, I was down
Fandaach is ut op’e kňp ou 12 (!) jaar leden dat ik in ut Sint Antononius terechtkwam op’e oudeling ‘Cardiologie’. ‘k Was myn hartinfarkt nňch krekt foar, mar om un lang ferhaal kňrt te maken ik kreech in ut toen nňch MCL wel 3 omleidings. Ut sette myn leven wel even (lang!) op’e kňp. Ik stapte út onderwieslaan en wurdde úteindelek folledech skriëver/sjoernalist.
Un heel ander bestaan, met futdaleks de antekening dat ik ut omgaan met learlingen ( ‘Wat voor les geef je? Ik geef mij zelf!) f’ral in ut begin fan’e switsj wel miste.
Twaalf jaar leden dus in un sikenhúsbęd. Gisteravend tegare met soanlief in Amsterdam ut leven fiere. Earst in un Amsterdams eetcafé wat dronken en eten en dęrna naar kerk! Naar kerk? Ja, naar Paradiso! Dęr trad Kane op.
We waren der bij dat ut nieuwe album 'Exit & Entrances' presenteard wurdde. Ut wurdde un gedenkwaardech moai optreden, teminsten dat fond ik. We stonden helemaal foaran in’e Amsterdamse poptempel. Sterkernňch Dinanand Woesthoff kwam op un gegeven moment fan ut poadium ou en de sanger stond letterlek naast oans. Nyt dat ik dan in trans bin ňf su, mar ut hat wel wat. Ut binne ok nyt ssyn lietsjes, mar wel ut gefoël dat disse autentike múzikant weet over te brengen, ut is ut gefoël! En dat temidden fan un bomfol Paradiso, met 1500 besoekers.
“De songs op 'Exit & Entrances' zijn opgenomen vanaf begin 2023 tot aan de zomer van 2025, vertelde zanger Dinand Woesthoff eerder. "Al onze albums blijken een tijdopname, een dagboek van waar we waren. Soms kijken we terug, met tracks als ‘Wish you well‘, ‘So high‘ en ‘Fool expecting more‘, en minstens zo vaak staan we in het nu met ‘Thorns‘, ‘Just not true‘ en ‘Part of it‘. Op ‘Older‘ en ‘Good times to come‘ blikken we juist vooruit. We zijn ontzettend blij, en bovenal dankbaar, dat we ons Kane-avontuur mogen afsluiten met dit fraaie album”, lees ik op ut internet. Ut sal allemaal. Mar ik foëlde mij gisteravend in ut Paradys toen Kane myn levensliet ‘No Surrender’ speulde.
Dit pakke se mij nyt mear ou. Ik was om 02.00 wear in Sneek. Un GOUDEN ervaring riker. tHENKs Bennyboy!!
|
| |
